Primal Attack - Heartless Oppressor

• BandPrimal Attack [PT]
• TitelHeartless Oppressor
• Release datum10-02-2017
• LabelRastilho Records [PT]
• PromotorViral Propaganda [PT]
• Genre Groovemetal, Thrashmetal

Tracklist

01. Red Silence
02. Halfborn
03. The Prodigal One
04. Truth and Consequence
05. Strike Back
06. Heart and Bones
07. Hypersonic Generation
08. Above the Line
09. XXI Century Curse

De Portugese thrashers verschijnen na drie jaren van “rust” met het vervolg op hun debuutalbum Humans. Dit plaatje is geproduceerd, gemixt en gemasterd door de gitarist/backing vocalist Miguel Tereso. Het album gaat niet alleen verder waar men begon in 2013 maar biedt zogezegd een sterker, strakker en een dynamischer geheel. Ook met nieuwe invloeden is men zeker niet spaarzaam. Zo wordt er meer prog, industrial en zelfs rock over de thrash-roots gegoten. Aanbevolen voor liefhebbers van Lamb Of God, Machine Head en Pantera. Nieuwsgierigheid wordt hiermee zeker gewekt.

Deze metalaars, of beter gezegd metselaars, creëren een dusdanige muur van geluid dat er geen scheur in te maken valt – en nee, zelfs niet hier in het aardbevingsgebied Groningen. De lage en brute akkoorden komen als een klap in je gezicht binnen. Lekker opgefokte zang gooit je in een bui van razernij: heerlijk! Ook de solo’s luisteren prima weg en gooien wat melodie over het lompe geheel. Met gemak wordt het tempo van langzaam stuwend opgevoerd naar up-tempo. Qua groove zit het ook snor en de eerder genoemde referenties zijn dan ook zeker niet uit de lucht komen vallen.

Qua prog zit je met de track Heart and Bones goed, want hier wordt in het midden een wat zweverige sfeer neergezet waarmee redelijk buiten het geijkte pad wordt getreden. Ook de cleane zang is hierin wat afwijkend. Afsluiter XXI Century Curse waait ook met deze proggy wind mee en tovert richting het einde nog een zeer gevoelig solootje uit de hoge hoed. Gelukkig weet de band, ondanks dit gegeven, wel zeker de eigen identiteit te behouden.

Er valt muzikaal gezien genoeg op deze plaat te verkennen. De momenten waarop de cleane zang wordt ingezet geven het geheel net de juiste afwisseling en maakt het ook wel weer toegankelijker voor de meer mainstream luisteraar. Persoonlijk schroeft het hiermee de agressie wel flink omlaag, maar het schijnt toch een beetje een trend geworden te zijn om te laten zien dat je naast schreeuwen ook nog eens verdienstelijke aria’s uit je stembanden weet te persen. Primal Attack brengt in ieder geval met Heartless Oppressor een beste klapper van een vervolg op hun debuut en dat neemt niemand ze meer af.