Purson - The Circle and the Blue Door

• BandPurson [GB]
• TitelThe Circle and the Blue Door
• Release datum29-04-2013
• LabelRise Above Records [GB]

Tracklist

01. Wake Up Sleepy Head
02. The Contract
03. Spiderwood Farm
04. Sailor's Wife's Lament
05. Leaning On A Bear
06. Tempest And The Tide
07. Mavericks And Mystics
08. Well Spoiled Machine
09. Sapphire Ward
10. Rocking Horse
11. Tragic Catastrophe

Purson is het nieuwe project (of is het een band?) van de Londense zangeres en gitariste Rosalie Cunningham. Deze band is ontstaan na het ontploffen van het damesgezelschap Ipso Facto, de band waarin deze jongedame hiervoor ook haar stembanden en snaren beroerde. Purson debuteert via het Rise Above Records label met The Circle And The Blue Door. Zelf noemen ze hun muziek 'Vaudeville Carny Psych', wat dat dan ook mag zijn.

Hoewel Purson niet vast te pinnen is op een enkele stijl hebben alle elf nummers zeker hun overeenkomsten. De muziek wordt gedomineerd door sterk aanwezige baslijnen, veel orgelwerk en een enorm melancholische sfeer. De muziek is zo retro als wat, zeer psychedelisch, en het geluid navenant vintage.

Het album opent met het korte Wake Up Sleepy Head, ik zal vast niet de enige zijn die hierbij onmiddellijk aan Led Zeppelin moet denken. Niet alleen het geluid, zelfs qua sfeer past het helemaal. Zweverig, een beetje occult misschien, of creepy; akoestische gitaar, een zwierig orgeltje, met vreemde vervormde zang, een echo. Simpel maar doeltreffend. The Contract begint hierna al even geheimzinnig, maar slaat al snel om in een een swingende sixties / seventies rocktrack. Wat blijft is de creepy sfeer, vooral het toetsenspel speelt hierin een belangrijke rol, terwijl de zeer aanwezig bas het swingende element vertegenwoordigt.

Spiderwood Farm begint vervolgens veelbelovend heavy. Een sterke Black Sabbath achtige riff krijgt gezelschap van bezwerende orgelklanken en subtiele zang. Wederom zowel lekker groovy als psychedelisch, het nummer bevat stiekem wel een licht Oosters sfeertje. Helaas is dit nummer qua heaviness een uitzondering op het album, het overige materiaal is een stuk lichtvoetiger. Leaning On A Bear (hier hoor ik wat Uriah Heep of desnoods Deep Purple in het orgelwerk), Mavericks And Mystics (beetje poppy) en misschien wel mijn favoriet van het album Sapphire Ward (Earth And Fire!) zijn op zich ook nog wel rockers met lekker gitaarwerk.

De rest van de nummers moet het echt hebben van het vintage sfeertje, dat is natuurlijk ook waar The Circle And The Blue Door om draait. Die sfeer wordt regelmatig versterkt door achtergrondgeluidjes toe te voegen, zeker aan het eind van een nummer, het doet soms bijna hoorspel achtig aan; erg sfeervol. Het doet denken aan lang vervlogen tijden en geeft een melancholiek, maar rustig gevoel, zoals bijvoorbeeld Sailor's Wife's Lament. Een beetje folky soms ook, zoals in Tempest And The Tide.

Purson past dus helemaal in de retro hype die nog altijd heerst, maar ik vind de band toch wel erg authentiek klinken. De sfeer pakt me echt, ik laat me graag meevoeren in deze sixties / seventies tijdreis.