Quiet Riot - Road Rage
- Quiet Riot [US]
- Road Rage
- 04-10-2017
- Frontiers Records [IT]
- [Pias] [NL]
- Glam / Hairmetal, Hardrock
Tracklist
01. Can't Get Enough
02. Getaway
03. Roll This Joint
04. Freak Flag
05. Wasted
06. Still Wild
07. Make a Way
08. Renegades
09. The Road
10. Shame
11. Knock Em Down
Quiet Riot geldt inmiddels denk ik wel als een illustere naam in de hardrock en heavy metal-geschiedenis. In 1983 werd de wereld veroverd met de klassieker Metal Health - hun derde album, uit 1983 - waarmee de Amerikaanse band de eerste 'metal'band in eigen land was met een album dat de nummer 1 positie in de charts wist te bereiken. Ook opvolger Condition Critical (1984) werd indertijd uitstekend ontvangen. Bizar genoeg had de band het meeste single-succes met een tweetal Slade-covers: Cum On Feel The Noize en Mama Weer All Crazee Now.
Anno 2017 ploetert deze band nog altijd voort, zonder een enkel origineel bandlid meer, maar drummer Frankie Banali als rechthebbende op de naam en tevens manager van de band. Indertijd was de voornaamste aantrekkingskracht de eigenzinnige frontman Kevin Dubrow (helaas in 2007 overleden aan een overdosis) die de band z'n 'stoere' imago gaf.
Inmiddels heeft Quiet Riot een zanger die is opgepikt via American Idol, en vervaardigt op het nieuwe album Road Rage obligate rock die in mijn beleving veel te glad geproduceerd wordt. Typisch Amerikaanse glam, inderdaad. Vroeger stond de muziek van Quiet Riot met name in het thuisland voor wild en gevaarlijk, tegenwoordig is dit echt veel te braaf. Catchy deuntjes, stadionrock, zoals we al zo veel eerder en vaker gehoord hebben.
Zelfs wanneer ik dit nieuwe album Road Rage niet vergelijk met het vroegere werk, blijft er onder de streep alsnog geen noemenswaardig album, of zelfs maar een enkele track over die beklijft. Ongetwijfeld zijn hier liefhebbers voor, maar ik laat dit feestje voor wat het is, deze uitgeblust klinkende party-rock kan me niet bekoren. Can't Get Enough? Still Wild? Knock Em Down? Niks van dat alles. Saai en voorspelbaar wel, de naam Quiet Riot onwaardig.
Frankie Banali - Drums
Alex Grossi - Gitaar
Chuck Wright - Bas
James Durbin - Zang