Rezet - New World Murder

• BandRezet [DE]
• TitelNew World Murder
• Release datum27-05-2022
• LabelEigen beheer
• PromotorMetal Devastation Radio [US]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. The Devil's Bride
02. Alien Noises [ft. Schmier]
03. Dead End Walking
04. Fireball [Deep Purple cover]

Rezet's meest recente album Truth In Between verscheen in januari van het vorig jaar niet in de best bedachte tijd, vanwege iets met een bepaald virus... Na een minnelijke scheiding van gitarist Heiko Musolf en bassist Bjarne Otto, vroeg hoofdcomponist, gitarist en zanger Ricky Wagner zich heel even af of hij de band moest laten rusten, maar besloot toen (gelukkig!) toch anders. Hij wilde niets meer aan het toeval overlaten en besloot alles in eigen hand te houden door Rezet voorlopig zonder labelondersteuning voort te zetten.

Deze vastberadenheid veroorzaakte een uitbarsting van creativiteit, hetgeen resulteerde in New World Murder, een vier-track EP die zowel de wortels van de groep opnieuw bezoekt, als een hint naar een betere toekomst laat horen. Het materiaal werd vervolgens gemixt en gemasterd door de vertrouwde geluidstechnicus van de band, Eike Freese (onder andere Heaven Shall Burn, Helloween en, inderdaad, Deep Purple ... ).

The Devil's Bride is een perfecte opener die de toon zet voor krachtige thrash, boordevol agressie. Op volle snelheid is dit een lekker geluids-muurtje, dat vooral doet denken aan Annihilator. Alien Noises zet daarna meer in op een krachtige riff, en lekker in het gehoor liggende grooves, gebracht in een wel even krachtig middentempo. Dit lijkt me live een gegarandeerd succes. En o ja, Destruction's Schmier mag hier even meeschreeuwen. Nice!

Dead End Walking varieert nog het meest qua tempo, en vind ik een sfeervolle thrasher met een lekker old school vibe. Mee-headbangen is hier het devies, hier kun je toch niet stil bij blijven zitten. Behalve dan tijdens de fraaie, ingetogen brug. Waarna het spetterende gitaarwerk extra opvalt; en het is weer gas er op en meedoen. De thrashy interpretatie van de Deep Purple-klassieker vind ik best aardig. De finesse van het origineel is ver te zoeken, maar het spelplezier en de wat opgefokte aanpak maken heel veel goed. Alleen in vocaal opzicht valt het wat tegen.

Al met al levert Rezet weer een prettig thrash-schijfje af. Een lekker tussendoortje dat smaakt naar meer!