Ribspreader - Suicide Gate - A Bridge to Death

• BandRibspreader [SE]
• TitelSuicide Gate - A Bridge to Death
• Release datum15-06-2016
• LabelXtreem Music [ES]
• PromotorTranscending Obscurity [IN]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Descent of the Morbid
02. Centuries of Filth
03. Elegi
04. The Suffering Earth
05. A Worthless Breed
06. World Dismemberment
07. In Mankind's Rotting Grip
08. The Remains In The Wall
09. Under Ash-Filled Skies

Van alle Rogga Johansson bands en projecten is Ribspreader (samen met Paganizer, met maar liefst twee EP's dit jaar, daarover elders meer) een van de langstlopende, en in muzikaal opzicht een van de extreemste denk ik. Vorig jaar leek deze band even op z'n gat te liggen, maar Johansson vond gewoon weer twee nieuwe muzikanten - twee jonge Amerikanen deze keer - om deze plaat mee in te spelen, en aldus is er al even gewoon weer een nieuw Ribspreader album, het zevende alweer: Suicide Gate - A Bridge to Death.

En mogen we dan nog iets bijzonders of verrassends verwachten van deze nieuwe schijf? Welnee, natuurlijk niet! Hoewel Ribspreader qua energie, intensiteit en een iets hogere gemiddelde snelheid wel wat afwijkt van de meeste van Johansson's andere releases, blijft het vrij voorspelbaar wat de luisteraar hier voorgeschoteld krijgt. En of deze heerlijk ranzig klinkende schotel je smaakt, daar moet je als liefhebber van deze muzikant al wel langer uit zijn denk ik zo.

Hoe herkenbaar en stilistisch eenvormig ook, ik slik (bijna) alles wat deze man uitbrengt voor zoete koek. Dat uit duizenden herkenbare, smerige old school death metal geluid, ik denk dat ik er zelf inmiddels ook een beetje mee vergroeid ben of zo. Ik ben echt niet doof of blind voor het gebrek aan variatie of avontuur van onder anderen Ribspreader, maar het is nou eenmaal zo dat ik verknocht ben aan dit specifieke geluid.

Afwisseling wordt gezocht in een verrassend ingetogen intro (A Worthless Breed) of juist een extreme tempowisseling (World Dismemberment), maar voor de rest wordt er vertrouwd gegrooved alsof 's mans leven er van af hangt (Elegi). Een enkele keer gaat het tempo serieus omlaag (In Mankind's Rotting Grip, met weirde gitaarsolo) maar nooit voor lang natuurlijk. Voor meer doomdeath-gerichte metal zijn weer andere projecten. Ribspreader moet het meer hebben van intensiteit en een bij vlagen opgefokte snelheid. Op naar de volgende!