Rogga Johansson - Inside The Otherwhere

• BandRogga Johansson [SE]
• TitelInside The Otherwhere
• Release datum02-11-2022
• LabelIron, Blood & Death Corporation [MX]
• Genre Deathmetal, Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. Inside the Otherwhere
02. Another World Darkly
03. The Creepers Are Coming
04. The Dance of Garpedans
05. Prelude to Delirium
06. Nowhere Else but Here
07. The Otherwhere Wants You
08. Ends and Beginnings
09. The Key Found

De Zweedse multi-instrumentalist / alleskunner Rogga Johansson komt hier met fikse regelmaat voorbij. Dat is logisch ook, want hij zit inmiddels in een ontelbaar aantal bands. Alsof dat nog niet genoeg is heeft ie sinds 2017 ook nog een band gewoon onder zijn eigen naam. Meteen in 2017 verscheen een eerste album Garpedans, dat me nog ontgaan was. De tweede langspeler Entrance To The Otherwhere was in de zomer van 2019 mijn instapmoment. Deze wordt nu opgevolgd door Inside The Otherwhere, waar ik opnieuw bij toeval op stuitte.

Ook in de band die z'n eigen naam draagt doet Johansson bijna alles zelf, al kan hij blijkbaar niet meer om de drum-skills van Brynjar Helgetun heen; die vergezelt hem bij inmiddels wel heel veel bands en projecten. Eerlijk gezegd vraag ik me ook af waar het punt van verzadiging ligt betreffende Johansson-releases, want verrassend kan de muzikale insteek nauwelijks nog zijn. Ik verwachtte dan ook niks anders dan de inmiddels overbekende, zagende melodieuze Swedeath.

En dan komt 'eindelijk' het verrassingseffect om de hoek kijken, want hier is wel wat meer aan de hand. Ik heb namelijk het idee dat het materiaal op Inside The Otherwhere wat meer leunt op de (deprimerende) atmosfeer, en nog meer melodieuze elementen laat horen dan op zijn werk met andere bands, maar ook z'n voorganger. Zo is opener en titelnummer Inside The Otherwhere een behoorlijk ingetogen intro, waarop de toon wordt gezet met subtiel gitaar-getokkel en meeslepende lijntjes uit het toetsenbord. Hierop wordt voortgebouwd met Another World Darkly, dat in eerste instantie eerder aan melodieuze death / doom doet denken dan aan de muzieksoort waar we Johansson van kennen.

De combinatie van enig graafwerk in mijn geheugen en digitaal opzoekwerk (ik geef het eerlijk toe) levert vervolgens de oplossing op het door mij zelf opgeworpen vraagstuk waar ik een referentie kan bedenken: en dat is Demiurg. Het album Slakthus Gamleby (het geeft goed aan hoe Johansson denkt over zijn geboorteplaats, maar dat is een heel ander verhaal) uit 2010 was een pareltje op het gebied van melodieuze, doomy, soms zelfs gotische death metal, waarop de inbreng van de Nederlanders Ed Warby (drums en zang) en Marjan Welman (zang) mij op het spoor bracht van deze band. Het blijkt dan ook dat het eerste Rogga Johansson-album Garpedans eigenlijk een vervolg was op de band Demiurg. Het verklaart ook de titel van deze albums, en het Garpedans-thema dat telkens terugkomt.

Ik ben dus enorm verheugd dat Johansson toch nog kan verrassen - hoe minimaal ook. Natuurlijk horen we als basis het vertrouwde, old school, zagende, stoempende en ook groovende gebeuk voorbij komen. Het interessante zit hem in de meer, ik noem het maar even gevoelige aanpak, die de albums van de band onder eigen naam kenmerkt. Opvallend in het geluid is de niet-distortte gitaar die een voorname rol krijgt, en zorgt voor een andere luister-beleving. Dat is toch even wennen, en doet erg gothic / new wave aan. Natuurlijk staat kwaliteit buiten kijf bij Johansson-producties, een subtiel zijsprongetje als op deze albums is daarbij meer dan welkom!