Sacred Reich - The American Way [tape reissue]

• BandSacred Reich [US]
• TitelThe American Way [tape reissue]
• Release datum10-11-2023
• LabelTime To Kill Records [IT]
• PromotorAnubi Press [GB]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Love... Hate
02. The American Way
03. The Way It Is
04. Crimes Against Humanity
05. State of Emergency
06. Who's to Blame
07. I Don't Know
08. 31 Flavors

In verschillende opzichten vertoonden Ignorance - Surf Nicaragua - The American Way een logische opeenvolging. Begonnen als een van de vele furieuze thrashbands lieten de toen nog jonge mannen steeds meer andere muzikale en tekstuele invloeden toe in hun releases. Wat minder pure, of in elk geval echt harde of snelle thrash, maar meer een 'intelligente' thrash-aanpak. Mocht je dat willen beschouwen als een (fictief) subgenre, dan wens ik Sacred Reich te benoemen tot een van de hoofdrolspelers. Qua teksten bleef het kwartet dicht bij zichzelf en actuele maatschappelijke thema's.

Eigenlijk is het best wrang om te constateren hoe actueel veel teksten van deze band zo'n dertig jaar later nog steeds of alweer zijn. Of het nu gaat over de politiek in het thuisland (The American Way), milieuvervuiling (Crimes Against Humanity), rassenscheiding (State Of Emergency) of de kortzichtigheid ten opzichte van muzikale diversiteit (31 Flavors - met blazers!). Daarentegen behandelen bijvoorbeeld albumopener Love ... Hate en I Don't Know meer persoonlijke en relationele onderwerpen - deze zijn en blijven natuurlijk universeel.

Opvallend genoeg handelt het misschien wel beste, in elk geval meest dynamische nummer, Who's To Blame, over een onderwerp dat tekenend is voor de tijdsgeest van toen. Hierin horen we terug hoe zo af en toe ouders / familie (uiteraard in Amerika, daar kan zoiets) specifieke bands wilden aanklagen voor het aanzetten van zelfmoord door hun kind, daartoe aangespoord door bepaalde teksten. Maar wat was hun eigen rol daarin? Ik vond dit zelf indertijd een ijzersterk nummer, niet alleen muzikaal, maar ook met een tekst die me zeer aansprak.

Dat geldt overigens ook voor 31 Flavors, waarin de band aanspoorde om eens buiten de (thrash)metal grenzen te kijken en luisteren wat er nog meer aan leuke muziek te horen is. De diversiteit aan smaken ijs vergelijken met die in de muziek, erg sterk bedacht. Gelukkig heb ik zelf nooit last gehad van beperkingen aan wat ik leuk kon en mocht vinden, mijn muzikale voorkeuren zijn en waren echt enorm divers. En grappig genoeg bleek Sacred Reich daar in die tijd een waardevolle aanvulling op, zo is de cirkel rond!

Juist de schijt aan wat nou wel of niet 'echte' thrash was sprak me bij Sacred Reich aan. Zonder belerend te zijn koos deze band geheel z'n eigen weg, hetgeen echt interessante metal heeft opgeleverd. Ik was al snel fan, en ben dat altijd gebleven!