Sarcator - Alkahest
- Sarcator [SE]
- Alkahest
- 04-11-2022
- Black Lion Records [SE]
- All Noir [DE]
- Black metal, Thrashmetal
Tracklist
01. Ascend
02. Perdition’s hand
03. Grave maggot future
04. Dreameater
05. The long lost
06. He who comes from the dark
07. Devil sun
08. Sorrow’s verse
09. Alkahest
De vier jonge heren van Sarcator, die inmiddels nog altijd maar tussen de 17 en 23 jaar oud zijn, begonnen - zoals beginnende metalbandjes - met Metallica-covers. Nadat ze aan hun eigen materiaal hadden gewerkt, verschenen de eerste singles. Vervolgens gingen ze naar Studio-MT in hun geboorteplaats Trollhättan (Zweden) om hun debuutalbum op te nemen, dat in november 2020 werd uitgebracht.
Slechts een paar maanden na die release werden ze genomineerd voor 'beste Zweedse metalband' voor de 2021-editie van de radioluisteraarsprijs 'P3 Gold'. Zelfs toen ze op dat moment verloren van LIK (inmiddels ook geen onbekenden) was het nog steeds een bevestiging dat de jongelingen goed bezig waren. Hun muziek is sterk geïnspireerd door zowel Metallica, Slayer als de vroegste Duitse thrash metal wave, maar tegenwoordig ook op zwartgeblakerde metal. Alkahest is het tweede album, dat vorig jaar november verscheen.
De muzikale insteek van een goed doordachte heavy / melodeath / thrash / black-hybride vind ik een bijzondere voor nog zulke jonge mannen. Het zijn muzikale invloeden die - vermoed ik - beter bij de leeftijd van hun ouders passen. Dit gezegd hebbende, even tussendoor: zanger Mateo Tervonen is de zoon van The Crown-gitarist Marko Tervonen. Iets met een appel en een boom. Maar goed, nu ter zake: Des te knap vind ik dat zulke jonge muzikanten deze klassieke metal-stijl zo enorm overtuigend weten neer te zetten - je hoort het er niet aan af in elk geval.
Het korte en furieuze Ascend opent het bal, en blijkt met z'n speelduur van drie minuten vervolgens een uitzondering qua insteek. Want het gros van de tracks klokt met gemak over vijf minuten, met titelnummer en afsluiter Alkahest als uitschieter met z'n tien minuten schoon aan de haak. Daarbij is snelheid zeker niet leidend, zoals je zou verwachten van black-thrash. De nummers zijn zorgvuldig opgebouwd, en laten alle ruimte voor atmosferische passages en interessante spanningsbogen. Het zijn dan ook erg volwassen composities.
Met Alkahest heeft Sarcator een overtuigende prestatie neergezet. Dan hoeven we het echt niet meer te hebben over de leeftijd van de makers, en de band beoordelen op deze puike prestatie. Het klinkt bij vlagen nog wat grof en rauw, maar de subtiliteit van gedegen en bij vlagen subtiel componeren hebben de heren wel degelijk in de vingers. Ik ben benieuwd in welke richting de band zich gaat ontwikkelen. Voor nu: laat je verrassen door Alkahest!
Mateo Tervonen - Zang, gitaar
Emil Eriksson - Gitaar, zang
Felix Lindkvist - Bas, zang
Jesper Rosén - Drums