SardoniS - II

• BandSardoniS [BE]
• TitelII
• Release datum18-06-2012
• LabelHammerheart Records BV [NL]

Tracklist

01. Burial Of Men
02. Warmonger
03. The Drowning
04. Emperor
05. The Torch And The Bearer
06. Entering The Woods
07. Aftermath Of Battles

Mijn kennismaking met Sardonis (genoemd naar het misdadige brein uit de Belgische jaren '80 jeugd tv serie Merlina?) vond in november vorig jaar plaats tijdens het Slugfest in de Dynamo in Eindhoven. Daar speelden een paar bands waar ik blanco in stapte, en nog nauwelijks ooit van gehoord had, Sardonis was daar 1 van. Op een gegeven moment beklommen twee mannen het podium, eentje nam plaats achter de drumkit, de ander hing een gitaar om de nek. Er volgde een aankondiging, die ongeveer zo ging: “wij zijn Sardonis, wij komen uit België, meer is er niet te weten denk ik”.

Vlaamse nuchterheid en droge humor, die echter al snel verdwenen toen beide mannen aftrapten. Wat volgde was een oorverdovend spervuur aan (vervormde) riffs, en zeer afwisselend, maar altijd dreigend drumgeweld; verpakt in compacte nummers. Wat een muzikaal geweld van slechts een tweetal mannen op het podium. Ik werd haast letterlijk omvergeblazen door het enorm rauwe geluid dat daar geproduceerd werd, maar ook door de fanatieke houding die het duo tentoon spreidde. Mij hadden ze in elk geval te pakken.

Mogelijk wel een voordeel dat ik eerst Sardonis op het podium heb bezig gehoord en gezien, en pas later op CD. Anders had ik waarschijnlijk nooit geloofd dat slechts deze twee heren verantwoordelijk zijn voor deze lawine aan oorgastisch genoegen. Sludge en doom vormen de hoofdmoot, maar ook uptempo, denk een beetje aan oerprimitieve thrash of gewoon kneiterharde rock 'n' roll, weten de heren hun weg te vinden.

Op het subtiel getitelde tweede album II halen beide heren weer alles uit de kast om de luisteraar murw te beuken. Het middel: riffs, riffs en nog eens riffs. Voor subtiliteiten of frivoliteiten is nauwelijks plaats binnen deze muziek, of het zou een akoestisch gitaarlijntje ter intro moeten zijn; met sardonisch genoegen rost het duo er manmoedig op los. Voor solo's, zang of andere afleidingsmanoeuvres moet je niet bij Sardonis zijn, wel voor uitstekend uitgevoerde, brute lompe oermuziek. Het album is alweer afgelopen voor je het in de gaten hebt; repeat!