Saturnus - Saturn In Ascension

• BandSaturnus [DK]
• TitelSaturn In Ascension
• Release datum30-11-2012
• LabelCyclone Empire Records [DE]

Tracklist

01. Litany Of Rain
02. Wind Torn
03. A Lonely Passage
04. A Fathers Providence
05. Mourning Sun
06. Call Of The Raven Moon
07. Forest Of Insomnia
08. Between
09. Limbs Of Crystal Clear (Bonustrack)

De winter is in aantocht. En daarmee het nieuwe jaar. De koorts van het reflecteren op wat er allemaal verkeerd is gegaan en het daaruit voortvloeiende hopen op betere tijden is weer op grote schaal uitgebroken. Saturnus verzorgt op haar nieuwe album Saturnus In Ascension de passende soundtrack voor deze periode. Het schijfje bevat een dikke zeventig minuten vol onvervalste winterse melancholische doom. Een deken van droefenis met hier en daar kleine sprankjes hoop.

Kwaliteit gaat boven kwantiteit. Saturnus werd twintig jaar geleden opgericht in Denemarken en evolueerde nog voor het debuut dat in 1996 verscheen van een standaard death metalact tot een meer doom georiënteerde band. In die twintig jaar is Saturnus In Ascension pas het vierde album waarop de heren hun zielenroerselen hebben vastgelegd. Dat is niet veel, maar dan heb je wel wat. Elk album kent een bovengemiddelde speelduur en doet het bijzonder goed bij de doomfans. Ook Saturnus In Ascension klinkt als een album waar niets aan het toeval is overgelaten. Elke noot is zorgvuldig uitgedacht en uitgewerkt. De bekende knoppendraaier Flemming Rasmussen heeft alles met een zelfde zorgvuldigheid aan de harde schijf toevertrouwd.

Wie de eerste geluiden van het ijle koor in het openingsnummer Litany Of Rain tot zich neemt, voelt zichzelf direct ondergedompeld worden in een warm bad. De meeslepende treurmelodieën sluiten niet lang daarna naadloos aan en het feest is begonnen. Ondanks de doomprincipes laat Saturnus zich gemakkelijk beluisteren en verorberen. Het melodieuze gitaarwerk is net obligaat genoeg om te verleiden maar wordt nooit te cliché. Hetzelfde geldt voor de symfonische accenten die gegeven worden. Niet ingewikkeld, wel smaakvol en vooral goed gedoseerd en dus juist getimed.

De grunt van Thomas A.G. benadert funeral doomdiepten en is daarnaast bijzonder krachtig. Zo af en toe wisselt hij dat af met een minder diepe variant die mij nogal eens doet herinneren aan Kirk Windstein van Crowbar. Op andere momenten zoals in het relatief kleine Call Of The Raven Moon bedient hij zich van gesproken passages die vanwege de gelaten indruk die de man eraan weet te geven, allemaal de roos treffen. Het maakt de zeveneneenhalve minuut die voor de rest gevuld is met akoestisch getokkel en wat incidentele symfonische accenten allesbehalve saai en kabbelend.

Tijdens A Fathers Providence wordt het doorgaans lage tempo wat opgeschroefd. Op zulke momenten komen er wat gothic/wave elementen bovendrijven die buitengewoon goed passen bij de rest van het materiaal dat in zich op veel lagere snelheden voortbeweegt. Het absolute hoogtepunt heet wat mij betreft Mourning Sun. De desolate toetspartijen aangestuurd door een weifelend ritme, ontaardend in een geweldige gothic doomorgie waarin alle registers opengaan, overweldigen de gevoelige snaren in een oogwenk.

Saturnus is een doom/deathband die geen moeite neemt nieuwe paden te verkennen maar er alles aan doet om de door My Dying Bride, Anathema, Mouning Beloveth en noem ze allemaal maar op, gedebiteerde stijl tot in de perfectie bij te schaven. Saturnus In Ascension bewijst dat de band precies weet waar het in dit genre om gaat. Het resultaat is een dikke stapel opgebouwde nummer waarmee we de eerste jaren voorlopig weer mee vooruit kunnen. Liefhebbers van eerder noemde bands kunnen meer dan gerust toeslaan.