Savage Grace - Sign Of The Cross

• BandSavage Grace [US]
• TitelSign Of The Cross
• Release datum05-05-2023
• LabelMassacre Records [DE]
• PromotorThe Rock Online [NL]
• Genre Heavy / power metal, Speedmetal

Tracklist

01. Barbarians At The Gate
02. Automoton
03. Sign Of The Cross
04. Rendezvous
05. Stealin' My Heart Away
06. Slave Of Desire
07. Land Beyond The Walls
08. Star Crossed Lovers
09. Branded
10. Helsinki Nights

Gitarist Christian Logue probeert 'zijn' Savage Grace al jarenlang nieuw leven in te blazen. De Amerikaanse band bracht in 1985 (Master Of Disguise) en 1986 (After The Fall From Grace) twee heerlijke speed metal-albums uit. Daarna werd het - zoals voor zoveel concullega's - lastig om op dit succes voort te bouwen. Sinds 1992 bestond Savage Grace dan ook niet meer.

In 2009 probeerde Logue zijn oude band weer bij elkaar te krijgen voor een reünie-tour. Die poging mislukte wegens gebrek aan animo bij de overige originele bandleden. Logue besloot vervolgens over te schakelen op plan B. Min of meer bij toeval kwam hij in contact met de Duitse NWOBHM-coverband Roxxcalibur, en vroeg de muzikanten als leden voor zijn Savage Grace wederopstanding. Aldus gebeurde, de geplande Europese tour vond plaats, en vervolgens waren er plannen voor een nieuw album. Totdat Logue vanuit het niets met de noorderzon uit Europa vertrok, jarenlang heeft iemand nog iets van hem gehoord of gezien.

Zo'n beetje rond de beroerdste tijd die je je maar kunt bedenken (iets met een pandemie) kwam er weer leven in Savage Grace, en bleek Christian Logue (hij is inmiddels 61) nog fris en fruitig in leven. Omringd door muzikanten die letterlijk zijn geboren in de jaren van de succesperiode van Savage Grace, is er anno 2023 alsnog een splinternieuw album van de band: Sign Of The Cross. De aanhouder heeft wat dat betreft gewonnen.

Die laatste zin klinkt als een slag om de arm, en die blijkt er dan ook te zijn. Om met de deur in huis te vallen: het huidige songmateriaal valt grotendeels in het niet bij hetgeen deze band vroeger zo gewild maakte. Dat ligt in elk geval niet aan zanger Gabriel Colón - we mogen al lang blij zijn dat Logue niet zelf opnieuw achter de microfoon heeft plaatsgenomen. Zijn klassieke metal-stem had in de jaren '80 niet misstaan, en is daarmee een slimme keuze hier.

Met de eerste twee tracks Barbarians At The Gate en Automoton lijkt er nog niet zo veel aan de hand, gezien de tijdsgeest borduurt dit redelijk voort op dat wat je van Savage Grace zou kunnen of mogen verwachten. Vooral die opener spettert echt de speakertjes uit, lekker hoor! Het wat slomere titelnummer Sign Of The Cross wijkt daar weliswaar iets van af, doet me een beetje aan Crimson Glory denken, maar op zich kan ik ook hier nog prima naar luisteren.

Vanaf Rendezvous wordt het echter wat gezapiger, en vooral weinig onderscheidend. Ook Stealin' My Heart Away vind ik verre van interessant, en zo lijkt de koek na drie prima tracks een beetje op te geraken. Daarna veer ik bij Slave Of Desire toch weer even op, want hier hoor ik toch wel weer wat van de opwinding en felheid die deze muziek zo nodig heeft. Daarna is het beste er wel van af wat mij betreft.

Met slechts vier echt interessante nummers vind ik Sign Of The Cross een wat magere comeback. Misschien verwachtte ik te veel, want op zich kwijten de muzikanten zich prima van hun taken. Het songmateriaal vind ik echter weinig onderscheidend. Op de fellere, speedy nummers na wijkt Savage Grace weinig af van menig US Metal-band. Een voldoende zit er zeker in, maar een topper vind ik Sign Of The Cross niet echt.