Seamount - Earthmother

• BandSeamount [DE]
• TitelEarthmother
• Release datum10-11-2012
• LabelThe Church Within Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Surrender
02. The Fool
03. Echoes
04. Just For Fantasy
05. Earhtmother
06. Aphrodites Child
07. Isolation
08. Do It Again
09. Everything Divine
10. Music

Zal ik 'm bespreken of niet, was een serieuze overweging na de eerste luisterbeurt van Seamount's vierde album Earthmother. Hoewel de band getagd wordt als doom metal heeft de muziek die ik hoorde daar verdraaid weinig (meer) mee van doen. Eerder mainstream rock zou ik zo zeggen, en daarmee een twijfelgeval. Ach, ik heb 'm nu eenmaal toch beluisterd, dus kan ik er net zo goed even wat aandacht aan besteden. Voor de onwetenden: Seamount is een in Duitsland gesitueerde band met een Amerikaanse zanger. Deze Phil Swanson zingt onder anderen ook bij Hour Of 13, en doet dat daar zeker niet onverdienstelijk. De band is opgericht in 2007, speelde in eerste instantie klassieke doom, maar is in de loop van de laatste paar jaar een andere weg in geslagen, getuige dit vierde album Earthmother.

Het album begint nog wel redelijk interessant, Surrender bevat een mix van subtiel gitaarwerk en meer hakkende, hardere stukken. Tel daarbij op de krachtige vocalen van Swanson, dan heb je op zich nog een prima beluisterbaar geheel. Toegankelijk, lichtelijk meeslepend, maar met doom en / of metal heeft het nauwelijks te maken. De twee navolgende tracks versterken dat gevoel, met name The Fool is een draak van een nummer, een ruim zeven minuten durende ballad zonder spanningsboog of ook maar enig verrassend element. Slaapverwekkend. Ook Echoes ontbeert elke vorm van spanning.

Heel af en toe valt er nog wel een muzikale oprisping te ervaren, maar die zijn op dit album echt spaarzaam. De volgende twee tracks hebben nog wel hun momenten, met gitaarriffs die aan metal doen denken, daarentegen zijn de refreinen weer niet bovenmatig spannend en blijft het echt zoeken naar heavy passages. Het woord kabbelend zou voor dit soort muziek kunnen zijn uitgevonden. Everything Divine sluit dan zowaar nog behoorlijk positief af, dit nummer scheurt er lekker vandoor en kent heerlijke logge riffs en lekker vet baswerk.

Afsluiter Music blijkt een cover te zijn van mijn oude helden van Witchfinder General, oorspronkelijk afkomstig van hun tweede album Friends Of Hell, en ook als single uitgebracht. Wie zich waagt aan deze muziek kan in mij een kritisch toehoorder verwachten. Het nummer valt sowieso wat uit de toon vergeleken met de rest van het album. En dat is op zich best positief, want hier toont Seamount in elk geval ballen, het is het meest heavy nummer van het album; jammer dat daar dan een cover voor nodig is. Overigens kan deze uitvoering niet tippen aan het origineel wat mij betreft.

Al met al valt Earthmother me na een paar luisterbeurten nog niks mee. Nauwelijks metal of doom, geen spanning; maar regelmatig langdradig, zeurderig en bij vlagen ronduit slappe hap. Daar waar wel lekker gerockt wordt komt Seamount mijns inziens een stuk interessanter uit de hoek, met Everything Divine als positieve uitschieter. Dit leidt tot een wat dubbel gevoel, ik ben benieuwd naar welke kant de weegschaal uiteindelijk gaat uitslaan.