Sear Bliss - Phantoms [reissue]

• BandSear Bliss [HU]
• TitelPhantoms [reissue]
• Release datum17-12-2022
• LabelVic Records [NL]
• Genre Melodieuze/ Symfonische black metal

Tracklist

01. Winter Voices
02. Far Above the Trees
03. Aeons of Desolation
04. 1100 Years Ago
05. As the Bliss Is Burning
06. Land of the Phantoms
07. Beyond the Darkness
08. With Mournful Eyes

Sear Bliss kwam ineens bovendrijven toen de tweede black metal-golf zo'n beetje op het hoogtepunt kwam. Het was de tijd dat steeds meer symfonische elementen hun intrede deden in het ruwe oorspronkelijke geluid. De tijd van de opkomst van het meer gematigde black metal-geluid dus.

Sear Bliss borduurt voort op het geluid van Dimmu Borgir ten tijde van For All Tid en Stormblast. Tegelijkertijd klinken deze Hongaren ook weer net zo Oost-Europees als Tormentor en Master's Hammer dus in die zin is de vergelijking gemaakt ter referentie en niet om de band af te doen als kloon.

Phantoms klinkt een beetje krakkemikkig maar dat is tegelijkertijd ook de charme. De magie van het uitgestrekte woud, waar al het zonlicht stevige moeite heeft om goed tot het grillig generfde blad door te kunnen dringen, komt al tot wasdom in het kraakheldere tokkel-intro dat ons langzaam naar de ijle openingskeyboards van Far Above The Trees leidt.

Dat eerste echte nummer drukt direct de heidense visitekaarten af van de heren van Sear Bliss. Druilerige doch melodieuze black metal die bij vlagen tegen de doom aanschurkt. Een reis langs prehistorische mysterieuze plaatsen waar volgens volkse overleveringen de plaatselijke heksen en ander woudgespuis vergeten rituelen uitvoeren om de goden en geesten gunstig te stemmen.

Aeons Of Desolation en het navolgende 1100 Years Ago volgen hetzelfde stramien waarbij extra stemmige atmosfeer wordt geschapen door een gelaten trompetmelodie de grauwe sluiers te laten doorbreken. Op de gematigde tempo's gedijt de archaïsch heidense boodschap bijzonder goed. Af en toe laat de band zich wel van haar meest barbaarse kant zien middels een woeste versnelling. Die klinken rommelig en tegelijkertijd ook heel amusant. Zo blijft het album ook boeien.

Het lange Land Of The Phantoms is ook een betoverende reis door het grimmige Oost-Europese natuur. Sear Bliss is nooit echt dreigend of boosaardig. Maar wel heel sterk in het overleveren van de sagen en mythen uit vervlogen tijden. Het zijn de engelachtige akoestische passages die de herfst-sluier zo nu en dan wegjagen en de pastorale keyboards en sombere trompetklanken die de nummers aan zeggingskracht doen winnen.

Phantoms is een zeer fraaie sonische reis die mede dankzij de (kleine) tekortkomingen op het productionele vlak zo ijzersterk tot uitdrukking komt. Sear Bliss is nog steeds onder ons. Het bracht een evenzo sterke opvolger uit en daarna vervloog de magie uit het verder consistente geluid van het zestal. Dit is één van de sterkste debuutalbums die ik ken.