Secrets of the Moon - Black House

• BandSecrets of the Moon [DE]
• TitelBlack House
• Release datum08-05-2020
• LabelSpkr [US]
• Genre Dark rock / metal, Gothic metal

Tracklist

01. Sanctum
02. Don't Look Now
03. Veronica's Room
04. He Is Here
05. Cotard
06. Black House
07. Heart
08. Mute God
09. Earth Hour

De Duitse band Secrets Of The Moon is inmiddels toe aan album nummer zeven, maar nog nooit bij ons besproken. Hoe dan? Het gezelschap heeft in de loop der jaren en albums een ware muzikale gedaanteverwisseling ondergaan, dus op zich is het nieuwe Black House niet eens zo'n gek instapmoment. Van de andere kant mis je dan wel het muzikale verleden, en de metamorfose van black metal naar de toegankelijke dark / gothic rock / metal die het nu is. Vooral op voorganger Sun werd een serieuze omslag gemaakt, op Black House borduurt de band daarop verder, waardoor je de conclusie zou kunnen trekken dat Secrets Of The Moon z'n geluid voor nu wel gevonden heeft.

Het zal vooral de lichtvoetige toegankelijkheid zijn van nummers als bijvoorbeeld de opener Sanctum en Veronica's Room, waar de metalfan z'n aandacht zal verliezen. Van scherpe randjes is geen enkele sprake, des te meer van een zwartgallige atmosfeer en tegelijkertijd toegankelijke melodieën. Deze muziek lijkt rechtstreeks ontsproten uit de jaren '80 dark / new wave / gothic scene. Alsof The Cure en The Sisters Of Mercy de handen ineen hebben geslagen en een nieuw album hebben gemaakt. Dat klinkt misschien wat kort door de bocht, maar dat is wel het gevoel dat ik heb bij het beluisteren van deze muziek. En daar is wat mij betreft ook helemaal niks mis mee.

Met He Is Here wordt een eerste hoogtepuntje in de spanningsboog bereikt. Zonder er precies de vinger op te kunnen leggen waar het 'm in zit raakt dit nummer me. Dat moet wel de mysterieuze sfeer zijn, die hier raakvlakken heeft melodieuze, atmosferische death of doom metal; betoverend, spannend, en uiteraard een tikje mystiek. Gelaagd, met een zware basis en voorzien van pakkende melodieën. Cotard borduurt daar op voort, maar doet me helaas wat minder.

Titelnummer Black House (met opvallende maar goed geplaatste la-la-la-zang) en het wat meer ingetogen Heart doet het daarna weer wel voor me, zodat ik de sfeer van het album weer snel te pakken heb. Met Mute God en het wat vlottere slotstuk Earth Hour eindigt de plaat met de interessante veelzijdigheid die Secrets Of The Moon anno 2020 kenmerkt.

Oudere fans roepen boeh en bah, maar ik denk dat de Duitse band met Black House ook nieuwe zieltjes zal winnen. Liefhebbers van bijvoorbeeld Dool zullen hier denk ik prima mee uit de voeten kunnen. Ik vind Black House in elk geval een verrassend interessant album, dat enerzijds catchy is vanwege sterke hooks, en anderzijds intrigeert met z'n atmosfeer.