Seita - Maledictus Mundi

• BandSeita [BR]
• TitelMaledictus Mundi
• Release datum09-11-2017
• LabelEigen beheer
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Cowards To The Lions
02. Justice ICU
03. Burn The Skies
04. Merchants Of Death
05. 2299
06. Back Home
07. Above The Ruins
08. Cursed Past
09. The March
10. N.W.C

Het kwartet Braziliaanse Amsterdammers van Seita heb ik in de loop der jaren een beetje leren kennen via diverse optredens. Dat dacht ik tenminste, want in de afgelopen paar jaar is er van het oorspronkelijke kwartet weinig meer over gebleven. Slechts zanger en gitarist Michel Gambini is nog over sinds de oprichting een jaar of tien geleden. Tweede gitarist Edson Munhoz vertrok in 2013, drummer Dom Mura in 2015; terwijl bassist Diego Gomez 'pas' sinds 2011 bij de band zit. In 2012 besprak ik album Asymmetric Warfare, en herken dus weinig bandleden meer uit die tijd. Volgende week verschijnt de opvolger, Maledictus Mundi, ik ben dus benieuwd hoe de band anno 2017 voor de dag komt.

De voortekenen - of zo je wil randvoorwaarden - voor een nieuw knallend album zijn zeker aanwezig. Maledictus Mundi is opgenomen in de Sing-Sing Studios (in het Friese Metslawier of all places), en gemixt en gemasterd door Jochem Jacobs in zijn Split Second Sound Studios te Amsterdam. De productie was in handen van de heren Seita zelf. Tien splinternieuwe nummers zijn ingeblikt; aan de muzikale formule van agressieve, emotievolle thrash metal is uiteraard - en gelukkig maar! - niet gesleuteld.

Bij Seita draaide het natuurlijk al nooit om een eigen smoel of originaliteit, des te meer om passie, inzet en emotie. Dat vertaalt zich ook op deze nieuweling weer in een overrompelend, strak en bruut mengsel van uiteraard vooral thrash, aangevuld met elementen van death metal (wat een heerlijk groovend begin van 2299) en hardcore. Opener Cowards To The Lions klinkt zo fel en gemeen dat ik bang ben dat de band z'n kruit al wel heel snel - in nog geen twee-en-halve minuut - verschiet. Met een subtiele vertraging in de brug is dit echt wel het betere hak- en beukwerk!

Vooral het gitaarwerk in de lagere regionen laat horen dat Seita verdomd goed weet hoe eigentijdse metal hoort te klinken. Het geeft de muziek een zekere groove die 'normale' thrash metal normaal gesproken ontbeert. Een nummer als Justice ICU laat goed horen hoe de band beide facetten - felle thrash en moderne groove - prima beheerst en slim weet te combineren. In het derde nummer Burn The Skies komt nog een element uit de de muziek van Seita naar voren: melodie; luister maar eens naar het bijna gevoelige gitaarspel in het begin, en de solo op driekwart van het nummer. Overigens komt het samenspel tussen melodieus gitaarspel en brute thrash ook op Merchants Of Death weer terug.

Eigenlijk laat Seita op Maledictus Mundi een logische groei horen. Zonder in te boeten aan kracht of agressie verschijnen steeds meer elementen in de muziek die een waardevolle toevoeging vormen. Wanneer ik dit nieuwe album vergelijk met de brute en rauwe debuut-EP Imprint Forever (2008) is het overduidelijk dat die prille rauwheid plaats heeft gemaakt voor, dan wel gezelschap heeft gekregen van ervaring in musiceren en songwriterschap. Ondanks mijn persoonlijke vervreemding van de muzikanten zelf draag ik de moderne en gedreven thrash metal van Seita nog altijd een warm hart toe!