Selfmachine - Societal Arcade

• BandSelfmachine [NL]
• TitelSocietal Arcade
• Release datum17-03-2017
• LabelWormHoleDeath Records [IT]
• PromotorPimp [NL]
• Genre Groovemetal

Tracklist

01. Against The Flow
02. Join The Hatetrain
03. Giddy-Up!
04. Normal People
05. Universe
06. No Cliché
07. Nothing's Worth
08. Lifeblind
09. The Great Deception
10. The Valeyard
11. Superior
12. Avenge The Moment
13. Luminous Beings

Stel je de glooiende heuvels van Teletubbieland voor, waar een bebaarde Michael Jackson lomp overheen scheurt met een monstertruck! Heb je dat beeld? Nou, dat is ongeveer hoe Selfmachine klinkt: Groovy, melodieus, zwaar en verdomde catchy.

Humor kan het Tilburgse Selfmachine alvast niet ontzegd worden. Het voorstellen van de band op deze wijze tekent hun eigenzinnigheid, ik ben dan ook benieuwd of dat ook in de muziek terug te horen is. Ik ga het hier hebben over het tweede album Societal Arcade, opvolger van het uitstekend ontvangen debuut Broadcast Your Identity uit 2014. In de tussenliggende jaren heeft de band vooral veel getoerd, en daarmee ervaring en zelfvertrouwen opgedaan. Nadat het debuutalbum was uitgespeeld, was het dan ook tijd om naar het volgende level te gaan. Ook die ervaring en houding hoor ik natuurlijk graag terug op het nieuwe album. Er is sowieso weinig aan het toeval over gelaten om van Societal Arcade een succes te maken, het producersduo Waldemar Sorychta en Dennis Koehne (Moonspell, Samael, Grip Inc.) heeft de mix en mastering voor hun rekening genomen.

Het leven is een spel en ieder spel heeft regels. Wij mensen zijn de spelers, maar ook de poppetjes die bespeeld worden. Diegene die de regels kennen, kunnen het spel manipuleren, de highscores binnenslepen en de speelhal des levens naar hun hand zetten. Zo wordt het overkoepelende thema, dat uitstekend naar voren komt in het artwork en uiteraard ook de albumtitel, uitgelegd. Zelfs de bandnaam lijkt hierin meegenomen te kunnen worden, een fraai totaalplaatje derhalve. Ok, genoeg uitleg vooraf, laten we maar met het spel gaan beginnen!

Against The Flow gaat van start, daarmee hoor je direct wat voor muzikaal vlees je in de kuip hebt: moderne, groovende, maar vooral melodieuze metal, met aandacht voor variatie en voor de composities. De voorspelbare afwisseling tussen cleane en grauwende vocalen is uiteraard aanwezig, net als de dynamiek tussen melodieuze stukken en beukende fragmenten. Er zijn behalve groove metal ook raakvlakken te horen met grunge, zeker in de meer ingetogen momenten (en dat zijn er naar mijn zin veel te veel) en metalcore (Lifeblind, The Valeyard).

Aangekomen bij het speelse Giddy-Up! kom ik al wel tot de conclusie dat, ondanks de aanwezigheid van die beukende stukken en log groovende riffs, de voornaamste muzikale invulling wel erg aan de melodieuze, soms bijna poppy kant is. Zo vind ik het refreintje van het genoemde Giddy-Up! wel erg cheesy. Ook No Cliché vind ik dat eigenlijk wel, een wel erg gezapig nummer voor op een metalalbum. Ook tot de veelgeroemde afsluiter, het ballad-achtige Luminous Beings, voel ik me niet echt aangetrokken. Deze duurt me dan ook veel te lang om de aandacht vast te houden, de emotievolle lading ten spijt.

Ondanks het handjevol interessante nummers dat hier voorbijkomt (Against The Flow, Universe, The Valeyard) is Societal Arcade als compleet album voor mij vooral een tegenvaller (The Great Deception) gebleken. Spelvaardigheid, productie en composities staan weliswaar als een stevig gefundeerde speelhal, maar qua inhoud mis ik de echte, rauwe kracht en agressie die metal zo kenmerken. Selfmachine kent het spelletje, en beheerst dat kunstje uitstekend. Maar ik speel niet mee. Dit is voor mij te veel emo, en te weinig power.