Seventh Xul - Qliphothic Rites of Death

• BandSeventh Xul [GR]
• TitelQliphothic Rites of Death
• Release datum27-05-2016
• LabelIron Bonehead Productions [DE]

Tracklist

1. Sitra Ahra (06:06)
2. Serpent's Divinity (05:03)

Ik moet eigenlijk stiekem een beetje lachen wanneer ik de eerste regels van de infosheet bij de promo van Seventh Xul lees. "Let op: dit is de enige echte officiële release van deze opnamen. Hetgeen op Metal Archives vermeld is onjuist en niet officieel." Volgens onder anderen deze Metal Archives zou in 2010 Qliphothic Rites of Death al een keer uitgebracht zijn.

Goed, het gaat hier dus over Seventh Xul, een band uit Griekenland die slecht in de jaren 2009-2010 heel kort bestaan heeft. De release waar het over gaat betreft dan ook maar twee nummers: een demo/EP die dus al dan niet in 2010 al zou zijn uitgebracht. Er zijn echter meerdere bronnen op het net te vinden die in die jaren al spraken over genoemde release, althans over (het opnemen van) deze twee tracks, compleet met de juiste titels. Het leidt ook geen twijfel dat beide tracks al in 2010 zijn opgenomen. Het wordt nog veel grappiger wanneer de infosheet even later doodleuk meldt dat "Seventh Xul direct na het releasen van de EP ophield te bestaan". Hoezo, er was toch geen release?

Hoe het ook zij: onder de titel Qliphothic Rites of Death zal Iron Bonehead eind volgende maand deze EP uitbrengen, uiteraard digitaal, maar vooral ook als 7" vinyl single. En dat is zeker geen straf, want deze muziek verdient het om gehoord te worden. Seventh Xul brengt ons een uiterst donker en onheilspellend mengelmoesje van black, death en doom metal.

Duister, een beetje occult klinkend gaat Sitra Ahra van start met een bezwerend intro. Het tempo blijft in eerste instantie laag, met een hypnotiserend gitaarlijntje dat de aandacht blijft trekken. Even later gaat het nummer los , eerst met een double bass-tempo, aansluitend in volle blast. De grunt is lekker diep, en past perfect bij de bezwerende en creepy sfeer. Het gitaarwerk is lekker ruig, maar ligt af en toe net iets te ver verscholen in het totaalgeluid.

Serpent's Divinity begint al net zo eng als z'n voorganger, en is dus ook lekker creepy. Overwegend nog langzamer, en misschien nog wel donkerder, sleept dit nummer zich vanuit denkbeeldige krochten een weg naar buiten. Zo ontvouwt Qliphothic Rites of Death zich tot een heerlijk beluisterbaar duister hoorspel, waarvan ik uitermate blij ben dat het, op wat voor manier dan ook, tot mij is gekomen. Ik hou wel van dit sfeertje!