Siempre Guerras - Cristo Quebrado

• BandSiempre Guerras [AR]
• TitelCristo Quebrado
• Release datum14-12-2018
• LabelLoneravn Records [UA]
• Genre Deathmetal, Doommetal, Sludgemetal

Tracklist

01. Intro
02. Cristo Quebrado
03. Clase Media
04. Perros
05. Piranhas
06. Grieta
07. Pánico
08. En El Silencio

Siempre Guerras (altijd oorlogen) is een nieuwe metalband uit Argentinië, opgericht in mei 2017. In het jaar daarna, eind december 2018, verschijnt ook meteen het debuutalbum: Cristo Quebrado (gebroken Christus). De band is ontstaan op initiatief van zanger Mauro Gentile, die de andere leden bij elkaar heeft gehaald, met wie hij eerder andere bands, producties en scenario's heeft gedeeld.

De stijl van Siempre Guerras kunnen we rustig nestelen ergens tussen doom / sludge en sfeervolle (old school) death metal. De Argentijnen combineren voornamelijk elementen uit doom en death metal (met ook een fikse dosis hardcore, zoals bijvoorbeeld Piranhas laat horen) zonder een voorkeur te hebben voor een van beide, zo lijkt het. De nadruk ligt op de donkere sfeer, daar draait het uiteindelijk om. Dat daarbij alle teksten in het Spaans zijn - een taal die ik slechts zeer beperkt machtig ben - geeft wat mij betreft wel een extra duister tintje aan het geheel.

Ik heb zelfs even getwijfeld of ik hier doom metal wel zo nadrukkelijk moest gaan benoemen, want Siempre Guerras musiceert bij vlagen in een aardig tempo, met passages die nog het meest klinken als een mix van old school death en crust (zoals in Clase Media). Maar ja, in andere tracks (titelnummer Cristo Quebrado) zijn de aanpak en de sfeer weer zodanig dat de term wel weer gerechtvaardigd is. Het zijn met name logge riffs die de muziek die hoek in duwen. Terwijl de schreeuwerige zang juist weer nadrukkelijk hardcore / sludge is.

Dat maakt van Cristo Quebrado in eerste instantie wel een lastige luisterervaring, zo heen en weer geslingerd worden tussen schijnbare uitersten. Normaal gesproken levert dat vaak mooie dynamiek op, maar in het geval van deze band ontbreekt de samenhang een beetje tussen pak 'm beet een akoestische gitaar passage en een blastbeat. Om maar even een voorbeeld te noemen. Een klein persoonlijk pluspuntje - omdat ik daar nou eenmaal van hou - is de overduidelijk hoorbare basgitaar, die op de voorgrond lekker mee mag ronken en grooven. Dat maakt de muziek bij vlagen lekker swingend.

Achteraf vind ik Cristo Quebrado een klein beetje tegenvallen. Ik had een iets hoger doom-gehalte verwacht, terwijl de aanpak hier toch echt meer sludge-gericht is, en het hardcore-gehalte te hoog. Dat heeft alles te maken met mijn eigen smaak; het maakt van Siempre Guerras niet opeens een slechte band. De muziek sluit echter niet zo goed aan bij mijn persoonlijke voorkeur als dat ik op voorhand gehoopt had. Evengoed heb ik het album met veel plezier geluisterd, en ik zal deze Argentijnse band ook echt wel blijven volgen.