Smoke - The Mighty Delta of Time

• BandSmoke [NL]
• TitelThe Mighty Delta of Time
• Release datum27-05-2022
• LabelArgonauta Records [IT]
• PromotorAll Noir [DE]
• Genre (Blues)Rock, Hardrock, Psychedelische rock

Tracklist

01. Ride
02. Lineage
03. Bereft
04. Riverbed
05. Motion
06. Time
07. Umoya

Smoke is een psychedelische "Swamp Rock" band die druipt van de bayou grooves die recht uit de machtige deltas komen. Met hun debuutalbum The Mighty Delta Of Time geeft de band het publiek de eerste indruk van de mooie en ruige wereld van het moeras. Ze nemen je mee op een unieke reis langs de oevers van de bayou, waar het gevaar van het wildleven op de loer ligt. De band speelt een combinatie van harde, ruige drumritmes, intense baslijnen, pittige bayou riffs en melodische gitaarsolo's. Smoke komt ook echt uit het zuiden, maar dan van Nederland, en wel de regio Bergen Op Zoom en Roosendaal.

De band is altijd omringd geweest door het platteland en de prachtige natuur van het zuiden des lands en weet daar veel inspiratie uit te halen. Dit hoor je terug in de lyrics en soundscapes. De bandleden hebben ook alle drie verschillende soorten muziekgenres die hun hebben beïnvloed. Gitarist Kaj speelt voornamelijk desert en southern rock, en delta blues. Drummer (en zanger) Roan pakt het wat zwaarder aan met stoner, sludge en doom, naast ook diverse heavy rock-invalshoeken. Bassist Martin tenslotte speelt graag uiteenlopende genres als blues, rock en stoner, maar ook funk, en fusion. Grofweg zou je kunnen zeggen: gooi die invloeden door elkaar, en het resultaat klinkt als Smoke.

Na het atmosferische intro Ride gaat Lineage er vandoor met heerlijk stampende ritmes, voorzien al even sfeervol, relatief ingetogen (slide-)gitaarwerk en laid-back klinkende zang. Smoke lijkt in eerste instantie vooral een soort van ontspanning uit te willen stralen, zo van: maak je niet druk, het komt allemaal wel goed. Bereft borduurt voort op dat gevoel; loom en melancholisch, maar voor het eerst duikt ook een onderhuidse spanning op, een gevoel van onbehagen, subtiele dreiging. Of is het misschien een vleugje mystiek dat stiekem mee komt kijken. Riverbed is net als het intro een korter en ingetogen sfeerstukje, waarna de boel gaandeweg Motion wat smeriger wordt. De wat zeurende vocalen moeten het hier niet alleen opnemen tegen bluesy gitaarshuffles, maar ook de ritmesectie laat zich hier nadrukkelijk gelden, die groovende baslijnen klinken verdomd lekker.

Het album eindigt met twee tracks van over de tien minuten. Hier komt het bezwerende, enigszins psychedelische karakter van Smoke's muziek pas goed tot z'n recht. Wat hierbij in me opkomt is iets dat ik woestijnblues zou willen noemen. Niet de deltas waar de band over rept, maar meer de eindeloosheid van onoverzichtelijke vlakten, een gevoel van verlatenheid, desolaatheid. Een lege woestenij waarin de stilte wordt doorbroken door het gitaarspel van een toevallige passant. Vanaf ongeveer halverwege wordt Time wat zwaarder en avontuurlijker, lekker! Slotakkoord Umoya is daarna weer veel meer ingetogen, en straalt bijna een soort van wanhoop uit. Geen happy end hier, maar een verscheurende atmosfeer die doet denken aan een hulpkreet. Daar doet zelfs de jammerende gitaar in de tweede helft van het nummer aan mee. Wederom prachtig!

Naar aanleiding van de beschrijving en de info vooraf verwachtte ik wat heavier muziek voorgeschoteld te krijgen. De muziek van Smoke zou ik zelf achteraf het best omschrijven als atmosferisch-psychedelische blues, met op momenten een rauw rock-randje. Ik heb hoe dan ook genoten van The Mighty Delta of Time omdat het vooral een erg sfeervol album is. Je kunt je invoelen in wat de makers voor ogen hebben gehad, en je lekker laten meevoeren met de afwisselend relaxte en prikkelende geluiden. Verrassend interessant album!