Sonja - Loud Arriver

• BandSonja [US]
• TitelLoud Arriver
• Release datum23-09-2022
• LabelCruz Del Sur Music [IT]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Glam / Hairmetal, Hardrock, Heavy / power metal

Tracklist

01. When the Candle Burns Low...
02. Nylon Nights
03. Pink Fog
04. Wanting Me Dead
05. Fuck, Then Die
06. Daughter of the Morning Star
07. Moans from the Chapel
08. Loud Arriver

I just wanna fuck all day and all night

Melissa Moore (toen nog Vis Crom) werd in 2017 ontslagen bij Absu, de black metalband uit Texas. Toen ze voor haar mede-bandleden uit de kast kwam als transgender, dacht ze dat ze hun steun zou hebben op dit meest kwetsbare moment van haar leven. In plaats daarvan schuwde elk lid van Absu haar, op één na. Moore werd via sms ontslagen met de mededeling dat ze "zichzelf had ontslagen" met "haar beslissing". Samen met live-drummer Grzesiek Czapla (dat ene bandlid) zette ze in op Sonja, het project dat ze in 2014 was begonnen. De bezetting werd gecompleteerd door bassist Ben Brand (ex-Tomb). Loud Arriver is het debuutalbum, en is in de basis al in 2019 / 2020 opgenomen.

De muziek op het album houdt het midden tussen heavy rock, metal, aangevuld met een vleugje gothic / new wave hier, en een toefje glam daar. De nadruk ligt op de pakkendheid en de hooks, waarbij de vocale inbreng er maar bekaaid van af komt. Ik vind dat de zang maar een beetje raar in de mix zit. De gitaar spettert gelukkig wel, en de ritmesectie groovet er lekker op los. Daarnaast zorgen de synth-laagjes wel een beetje voor een jaren '80 vibe, in mijn beleving. Het gitaarwerk doet bij vlagen behoorlijk NWOBHM aan, terwijl die synths juist de pop-hoek opzoeken. Hoe dan ook luistert deze muziek verdomd lekker weg, en glijdt naar binnen als ware het een Ghost-pastiche. Luister maar eens naar Pink Fog bijvoorbeeld.

Vooral de tweede helft van het album spreekt me aan. Nummers als Fuck, Then Die, Moans From The Chapel en het afsluitende titelnummer Loud Arriver grepen me direct bij een eerste beluistering. In eerste instantie had ik wat meer moeite met de eerste paar tracks, dat kan ook gewenning zijn geweest aan de in mijn beleving wat merkwaardige mix of productie. dat is later gelukkig nog best goed gekomen.

Qua thematiek heeft Melissa nog wel een en ander te melden, zie bijvoorbeeld ook de duidelijke quote (uit Fuck, Then Die) waarmee ik hierboven begon. Uiteraard is dit een weerspiegeling van de tumultueuze periode van haar overgang, waarin vijandigheid en angst haar op elke hoek begroetten. De teksten gaan bij vlagen dieper in op deze onderwerpen, en de periode waarin ze haar leven in het geheim en zelfonderdrukking leefde, wat leidde tot verdriet en dissociatie. En haar teksten raken ook aan haar verlangen om wraak te nemen op degenen die haar bestaan ​​bedreigen omdat ze transgender is.

Hou je van retro-metal, dan zou ik Sonja zeker aanraden. Los van de achtergrond is deze muziek op zichzelf sterk genoeg om te overtuigen!