Sortilege - Apocalypso

• BandSortilège [FR]
• TitelApocalypso
• Release datum03-03-2023
• LabelSeason of Mist [FR], Verycords Records [FR]
• PromotorSeason of Mist [FR]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Poseidon
02. Attila
03. Derrière les portes de Babylone
04. Le sacre du sorcier
05. La parade des centaurs
06. Walkyrie
07. Encore un jour
08. Trahison
09. Vampire
10. Apocalypso

In mijn prille jaren als beginnend metalhead (we schrijven de eerste helft van de jaren '80) stuitte ik regelmatig op bands waarvan ik geen idee had of dat wel enig niveau had of niet. Ach, er was nog niet zo heel veel in die tijd (vergeleken met nu) dus ik vrat alles - net als veel leeftijd- / generatiegenoten denk ik. Dankzij een onvolprezen labeltje als het Eindhovense (ik kom er ook vandaan) Rave-On kwam ik aan bands die we nu waarschijnlijk obscuur of cult zouden noemen.

Eentje daarvan was het Franse Sortilege, waarvan ik eerst de zelfgetitelde EP (1983) en daarna debuutalbum Métamorphose (1984) te pakken had. Dergelijke bands verdwenen vaak ook al weer snel, met Sortilege was het na 1986 ook al weer gedaan. Maar vreemd genoeg bleven sommigen daarvan me wel bij. Des te grappig is dan om te constateren dat zo'n band jaren later weer eens ergens opduikt. Zo ook Sortilege. Al zijn het recente verleden en heden van de band wel enigszins vaag, want er bestaan blijkbaar twee elkaar betwistende versies van Sortilege.

Pas een paar jaar geleden was er sprake van een opleving onder aanvoering van de oorspronkelijke zanger Christian Augustin. Met vier nieuwelingen bracht hij onder de klassieke bandnaam het album Phoenix (2021) uit, inderdaad een toepasselijke titel. Dit album bestaat hoofdzakelijk uit oude nummers in een nieuw jasje, twaalf tracks opgenomen met de huidige bezetting - en nog belangrijker: met de huidige productie-technieken! - en twee nieuwe nummers. Deze deed uiteraard herinneringen oproepen naar 'vroeger'.

Nu is er dan een album met echt nieuw materiaal: Apocalypso. Nog altijd op klassieke leest geschoeide heavy metal als basis, en natuurlijk ook nog steeds in het Frans. Maar dat is dan ook het enige dat bij het oude is gebleven, want verder klinkt Sortilege hier als een frisse eigentijdse metalband. Natuurlijk wil ik helemaal niks af doen aan de charme van het oude materiaal, integendeel zelfs, maar deze band klinkt nu eigenlijk zo veel beter als vroeger. Apocalypso luistert als geheel gewoon verdomd lekker weg, waarbij een paar tracks voor wat extra jus zorgen.

Zo krijgt de band op Derrière Les Portes De Babylone hulp van het Tunesische Myrath, en dat levert dan meteen een lekker 'Oosters' sfeertje op, een sterk nummer. De overheersende atmosfeer is lekker donker - logisch ook voor een album met de apocalyps als thema - en dat wordt in het gros van de nummers dan ook goed neergezet. Zo bevallen ook tracks als Attila en Le Sacre Du Sorcier me prima. Walkyrie en Trahison vallen op vanwege een gedreven tempo, waar tussendoor Encore Un Jour een toepasselijk rustpuntje vormt als semi-ballade.

Een fictief bonuspunt verdient Sortilege met het afsluitende titelnummer Apocalypso, een waar epos waarmee het album op prachtige wijze wordt afgesloten. Vergelijken met vroeger is in het geval van Sortilege zinloos, dit is als het ware een hele andere band. Deze zet zich met Apocalypse wel serieus op de kaart als hedendaagse metalband. geen vernieuwingsdrang of nieuwerwetse fratsen, wel oerdegelijk en een toch wel eigen smoel. Aanrader!