Soto - Inside The Vertigo

• BandSoto [US]
• TitelInside The Vertigo
• Release datum12-05-2015
• LabelearMUSIC [DE]
• PromotorAtom Splitter PR

Tracklist

01. Final Say
02. The Fall
03. Wrath
04. Break
05. Narcissistically Yours
06. End Of Days
07. Inside The Vertigo
08. When I'm Older
09. Trance
10. Jealousy
11. Karma's Kiss
12. Fall To Pieces

De inmiddels 49-jarige Amerikaanse (van Puerto Ricaanse afkomst) zanger Jeff Scott Soto heeft in het klassieke hardrock/heavy metal landschap al een aardige naam opgebouwd. Zijn bijdragen aan noemenswaardige albums/projecten/bands van vooral gitaristen zijn te veel om hier even op te sommen, maar namen die er uit springen zijn bijvoorbeeld die van Yngwie Malmsteen (Rising Force), Axel Rudi Pell, Talisman en Trans-Siberian Orchestra. Daarnaast heeft hij ook onder diverse eigen namen (Soto, Jeff Scott Soto, JSS, Soto Band) het nodige werk afgeleverd.

In mei 2015 is het onder de naam Soto in elk geval tijd voor zijn geen idee hoeveelste release, met de titel Inside The Vertigo. De laatste jaren (b)leek Soto (de zanger dus) zo'n beetje verworden tot braaf uitvoerder van liedjes/bands - vooral ballads - uit de oubollige Frontiers-fabriek, waarbij zijn eigen input geminimaliseerd leek. Met Inside The Vertigo laat hij echter horen nog altijd stevig te kunnen rocken. Ik denk dat mede daarom gekozen is voor deze 'echte' band-situatie.

Met het openingstrio Final Say, The Fall (wel erg commercieel) en Wrath kunnen we constateren dat de band zich bezighoudt met moderne heavy rock. Modern misschien tussen aanhalingstekens, want de muziek is overduidelijk gebaseerd op klassieke hardrock/heavy metal. Het is de uitvoering van de nummers die de muziek z'n moderne touch geeft. Compacte, pakkende liedjes in een stevig jasje en een moderne productie, die verrassend pittig uit de speakertjes knallen. Misschien zijn de yeaheah's en woohoo's van The Fall iets te veel van het goede, maar die benadrukken wel de pakkendheid van de muziek - niet voor niets is The Fall verkozen tot eerste single. Ook het beukende karakter helpt daarbij. Dat de zanger Soto z'n mannetje staat tussen deze muzikale power wisten we natuurlijk al wel, al blijft de constatering een zeer aangename.

Qua compositie steelt het lange End Of Days de show op dit album wat mij betreft. De vocale kunde van Soto, een kinderkoor, wisselende tempo's en sferen maken van dit licht epische nummer misschien wel het prijsnummer van dit album. Zeker niet zo pakkend als de overige tracks, wel een stuk inventiever. Niet dat er slechte nummers op het album staan, daar staat het geheel aan songwriters en (gast)muzikanten wel garant voor. Nummers als Narcissistically Yours (ondanks de tongbrekende titel), het ingetogen When I'm Older, Jealousy en afsluiter Fall To Pieces kunnen zo de hitparade in. Daartussen klinkt een donker nummer als het titelnummer Inside The Vertigo of het wat zwaardere Karma's Kiss als een afwisselende verademing.

Jeff Scott Soto laat met Inside The Vertigo wat mij betreft vooral horen dat hij nog lang niet verloren is voor de metal of heavy rock, alleen dat al doet me deugd. Degelijkheid, kwaliteit is troef hier, maar dat kan ook niet anders gezien de lijst van medewerkenden aan het album. Hoewel op de uitvoering dan ook niks af te dingen valt heb ik wel een klein minpuntje: op het gebied van originaliteit scoort Soto geen voldoende. Maar dat mag de pret niet drukken; Inside The Vertigo is gewoon genieten van een uurtje ongecompliceerde heavy rock uit het boekje.