Spectral Haze - I.E.V.: Transmutated Nebula Remains

• BandSpectral Haze [NO]
• TitelI.E.V.: Transmutated Nebula Remains
• Release datum07-11-2014
• LabelSoulseller Records [NL]
• PromotorAgainst PR [PT]

Tracklist

01. I.E.V. I - Circumambulating Mount Meru
02. Mercurian Mantra
03. Black Gandharvas
04. I.E.V. II - Observing the Centre of Infinity
05. Descent Through the Intravoidal
06. Triads and Trishulas

Spectral Haze is afkomstig uit Oslo, Noorwegen, bestaat sinds 2011, bracht eind 2012 een eerste demo/EP Spectral Haze uit, en is in november 2014 toe aan een debuutalbum. Ik heb dit album met de weinig toegankelijke titel I.E.V.: Transmutated Nebula Remains aan een paar fijne luisterbeurten mogen onderwerpen, en zal proberen te reproduceren wat mij van deze trips is bijgebleven.

De Noren fabriceren namelijk akelig pakkende psychedelische stoner/spacerock. Vooral het gebruik van de theremin en zijn effecten voorzien in die laatstgenoemde invloed. Het album luistert bovendien nog eens weg als een lang nummer, vrijwel zonder onderbrekingen dus, en dan ook nog eens grotendeels instrumentaal. Dat begint al met opener I.E.V. I - Circumambulating Mount Meru, dat het begin zal blijken te zijn van een ononderbroken trip die zo'n drie kwartier zal gaan duren.

De basis van de muziek doet me nog het meest denken aan de meer psychedelische periode van Black Sabbath (Sabbath Bloody Sabbath, Sabotage), heerlijk ronkende stonerrock dus, met al even weirde vocalen, met veel galm en andere spacey effecten. Maar ook met waanzinnig vette riffs en grooves, echt heel verslavend! Ook kun je denken aan een iets minder heavy of doomy versie van Electric Wizard, en uiteraard mag ook Hawkwind niet als invloed ontbreken, wat mij betreft net zo min als het Eindhovense Candybar Planet.

Toppunt van wazigheid is het afsluitende monster Triads And Trishulas. Het begint lekker log en loom, doomy zeg maar gerust. Wat volgt is een onnavolgbaar avontuur doorheen een aaneenschakeling van gitaarriffs en solo's, waarbij de theremin optimaal voor de space-effecten mag zorgen. En dat allemaal op een bedje van opzwepende drums en basloopjes. Dit is ook eigenlijk meteen de omschrijving van de muziek van Spectral Haze in z'n algemeenheid. Wie hierna de weg nog niet kwijt is ....

Damn, het is best al weer even geleden dat ik zo'n muzikale trip ervaren heb. Ik kan me voorstellen dat iemand die niet thuis is in deze op de jaren '70 gebaseerde triprock het idee heeft naar een vage uit de hand gelopen jamsessie zit te luisteren. Zelf denk ik dat dat stiekem wel eens de basis van dit album zou kunnen zijn geweest, al luisteren we hier echt wel naar weldoordachte gecomponeerde muziek. Luister maar eens naar het met tempowisselingen doorspekte Descent Through the Intravoidal. Het Nederlandse Soulseller heeft er wat mij betreft weer een pareltje bij!