Spectrum Of Delusion - Neoconception
- Spectrum Of Delusion [NL]
- Neoconception
- 11-09-2020
- The Artisan Era [US]
- Mind Eraser PR
- Technische deathmetal
Tracklist
01. Downfall
02. Defunct Reality
03. Animosity
04. Pointless Endeavour
05. Torment of Being
06. Welcome Death
07. Await the Transition
08. Into Another Formation
09. Bringing Serenity
10. Destruction
11. Through Mankind's True Ambition
12. To Tower Over All Other
13. Alone
Ik heb een poosje zitten broeden op Neoconception van Spectrum Of Delusion, want wat deze Nederlandse metalband de luisteraar voorschotelt is geen gemakkelijke kost. Opgericht in 2013 kwam de band in 2017 met hun eerste album Esoteric Entity. Het nieuwe album is pas mijn kennismaking met de zeer technische death metal van Spectrum Of Delusion.
Neoconception betekent letterlijk het begin van iets nieuws, het is dan ook een conceptalbum. Deze thematische samenhang komt natuurlijk tot uitdrukking in de teksten en het artwork, maar wordt nog eens extra benadrukt door de inzet van stemacteurs, die een gedeelte van het verhaal vertellen. Het zal niet verbazen dat het thema enigszins science fiction is, al wordt het apocalyptische verhaal wel verteld vanuit de mens.
Bij de eerste luisterbeurt had ik zelf nog moeite om de veelheid aan indrukken enigszins te verwerken. Er gebeurt zo enorm veel dat ik het album als chaotisch ervoer. Gaandeweg meerdere luisterbeurten kwam er lijn in de complexe en atypische songstructuren. Wat direct opvalt is de compacte speelduur van de diverse tracks; dertien in totaal duren gezamenlijk drie kwartier, dat is dus alleszins behapbaar. Wat ik dan wel weer lastig vind, is dat enkele tracks in elkaar over lijken te lopen, of juist zeer plotseling ophouden waarna vrijwel zonder pauze of stilte het volgende nummer begint. Dat helpt in eerste instantie niet om de schijnbare chaos te ontwarren.
De basis van de muziek van Spectrum Of Delusion is zonder meer technisch super-onderlegde progressieve death metal, waar een prettig laagje symfonische inbreng aan is toegevoegd. Ook horen we nog wat akoestische gitaren, en godzijdank een paar ingetogen passages (die heb ik af en toe echt nodig!). Qua ritmes, tempo maar ook sfeer vliegen de nummers alle kanten op. Ik vind het knap dat met name de drummer dit allemaal kan bijhouden. De gitaren laten zowel strakke riffs als de meest virtuoze leads en solo's horen, waarin regelmatig de nodige melodie te ontwaren valt. De (fretloze) basgitaar lijkt willekeurig overal doorheen te fladdderen met z'n speelse loopjes, en klinkt echt enorm aanwezig. Op vocaal gebied overtuigt de diepe grunt, die op momenten wordt afgewisseld met een stevige scream. Ook op dat vlak dus voldoende variatie.
Van wat ik ken doet deze muziek me nog het meest denken aan bands als Beyond Creation of Obscura. Het komt op mij over als een rit in een nog onbekende achtbaan, die gelukkig nergens uit de bocht vliegt. Ik ben zwaar onder de indruk van de prestaties van de muzikanten, en misschien nog wel meer van de kunst om van de technische hoogstandjes compacte nummers te smeden.
Ik beken het maar eerlijk: dit is niet mijn muziek. Ik hoor de virtuositeit er van af spatten, en erken de vaardigheden van de muzikanten absoluut. Maar ik ervaar zelf geen plezier aan het luisteren hiernaar. Dit is voer voor tech-freaks, niet voor een simpele metal-liefhebber als ik. Evengoed petje af voor de heren van Spectrum Of Delusion.
P.S.: mocht je de indruk hebben gekregen dat het vijftal somber of zwaar op de hand is, dat is zeker niet het geval. Sterker nog: zoals onderstaande video bewijst zitten de heren vol met humor!
Douwe Negenman - Vocals
Jerry Kamer - Bass Guitar
Frank van Rijswijk - Guitar
Nathan Bonkerk - Guitar, Orchestration
Jeroen Mostert - Drums