Spellbook - Magick & Mischief

• BandSpellbook [US]
• TitelMagick & Mischief
• Release datum25-09-2020
• LabelCruz Del Sur Music [IT]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal, Heavy / power metal

Tracklist

01. Wands to the Sky
02. Black Shadow
03. Ominous Skies
04. Not Long for This World
05. Motorcade
06. Amulet / Fare Thee Well
07. Dead Detectives

Spellbook, voorheen bekend als Witch Hazel, verenigt het beste van Deep Purple, Uriah Heep, Black Sabbath, Pentagram, maar ook Thin Lizzy en de NWOBHM voor zeven nummers van epische, klassieke, en bij vlagen ook heerlijk donkere metal. Vintage, avontuurlijke proto-metal die de diepe putten van de progressieve jaren '70 rock, en de oorspronkelijke metal van de jaren '80 aanboort.

Tijdens het schrijfproces voor wat uiteindelijk Magick & Mischief zou worden, realiseerden de leden van de vintage proto-metaalleveranciers Witch Hazel uit York, Pennsylvania zich dat er geen betere tijd was dan het heden om hun naam te veranderen. Het idee zat al langer in hun hoofd, maar de risico's bij het veranderen van de naam van een band zijn talrijk, zo niet pijnlijk duidelijk. Per slot van rekening bracht Witch Hazel, sinds hun oprichting in 2007 drie studioalbums uit: Forsaken Remedies (2012), Nocturnity (2015) en Otherwordly (2018), en had hij al de nodige aandacht gegenereerd in de epic / doom metal underground. Maar met het vertrouwen dat het materiaal dat ze creëerden voor Magick & Mischief het sterkste was uit hun carrière, reikte Witch Hazel terug naar hun verleden voor het nummer The Spellbook van Forsaken Remedies en gaf zichzelf de nieuwe naam Spellbook. Al snel werd een deal getekend met Cruz Del Sur Music, en de band was klaar voor een nieuw hoofdstuk dat begint met de release van Magick & Mischief.

Ik zou bijna kunnen volstaan met de omschrijving dat dit album een typische Cruz Del Sur-productie is: een Amerikaanse klassieke proto-metalband die de spannende muzikale periode van de overloop van de progressieve rock van de jaren '70 naar de oorspronkelijke (duistere) heavy metal helemaal herbeleeft. Ik denk dat ik tijdens beluistering nog het meest moet denken aan het eveneens Amerikaanse Argus, dat ik via hetzelfde label heb leren kennen.

Het zijn vooral epossen als Amulet / Fare Thee Well en Dead Detectives die een goede indruk achterlaten, al zal in dit opzicht Not Long for This World mijn favoriet blijken te zijn. Of de door mij zo vaak genoemde en hier dus gebezigde cowbell daar een rol in speelt is hier niet eens relevant. Voor het zo ver is hebben we echter met opener Wands To The Sky en Ominous Skies al de nodige verwijzingen naar de NWOBHM te horen gekregen, terwijl daartussen Black Shadow vooral een (typisch Amerikaans klinkende - want met bluesinvloeden en mondharmonica getooide) ode aan de proto-doom van Black Sabbath en Pentagram lijkt.

Ik blijk onveranderd gevoelig te zijn voor dit soort muziek, en gelukkig vind ik dat ook helemaal niet erg. Ja, het is allemaal erg oubollig, misschien achterhaald, ouderwets of niet van deze tijd. Maar het is eerlijke muziek, gemaakt door echte liefhebbers. Laat dat alles bij elkaar een combinatie zijn die mij helemaal past!