Steel Prophet - Omniscient

• BandSteel Prophet [US]
• TitelOmniscient
• Release datum04-07-2014
• LabelCruz Del Sur Music [IT]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Trickery Of The Scourge
02. When I Remake The World (A Key Flaw)
03. 911
04. Chariots of the Gods
05. The Tree of Knowledge
06. 666 is Everywhere (The Heavy Metal Blues)
07. Oleander Deux
08. Aliens, Spaceships and Richard M. Nixon
09. Through Time and Space
10. Funeral for Art
11. Call It Katahdin
12. Transformation Staircase
13. Bohemian Rhapsody (Queen cover)
14. 1984 (George Orwell Is Rolling in His Grave)

Omniscient is de titel van de allernieuwste langspeler van US metallers Steel Prophet. De band maakt er een rare sport van om veelbelovende aankondigingen pas na lange tijd gestand te doen. Verscheen er in 1990 een fantastische demo, duurde het tot 1995 voordat we weer van de band hoorden. Hoorden we in 2007 dat de vier jaar eerder vertrokken zanger Rick Mythiasin weer terug was en dat er ook een nieuwe plaat op stapel stond, moesten we wachten tot 2014 voordat die plaat uiteindelijk verscheen.

Naar oorzaken kunnen we alleen maar gissen. Was het tijd, was het geld of was het wat anders. Wie het weet mag het zeggen. Voor nu moeten we maar blij zijn dat het album er eindelijk is. Al geldt voor Steel Prophet dat het momentum vaak gemist wordt. Met het uitstekende Dark Hallucinations uit 1999 leek er een goede toekomst voor de band te zijn weggelegd. Helaas was na een album of drie de inpiratiekoek alweer op. Unseen was de laatste met Rick Mythiasin en kampte wat mij betreft met een groot ‘been there, done that’-complex. Het album Beware uit 2004 met een andere zanger, bracht geen verandering in de uitgekauwde koek.

In de tien jaar zal er veel tijd zijn geweest om te schaven aan de songs voor Omniscient. Misschien wel teveel. De eerste luisterbeurten laten het album een zelfde uitgebluste indruk achter als Unseen. De bij vlagen verbeten zang van de teruggekeerde Rick Mythiasin verandert daar niets aan. Sowieso is Mythiasin de zuivere hoge klank waarschijnlijk aan de ouderdom verloren. Want veel kleur brengt hij niet meer in de zanglijnen. Hij bedient zich van een quasi-agressieve zangstijl die hij afwisselt met een gematigde borststem. Na verloop van tijd begint dat wat zeurderig te klinken. Ook worden de partijen op een irritante manier gedubbeld. Dat is nergens voor nodig.

Pas in een nummer als Tree Of Knowledge durft hij wat te variëren met zijn stem en dan knapt de hele uitstraling van zo’n nummer ook direct op. Dat zegt veel over de instrumentale kant van Steel Prophet. Hoewel het allemaal puik klinkt, klinkt het ook allemaal wat plichtmatig. Steel Prophet lijkt, net als toen, in een formuleband te zijn veranderd die wat uit de Maiden, Queensrÿche en Fates Warningbakken grabbelt. In opener Trickery of The Scourge lijkt er nog weinig aan de hand. Maar in nummers als 911 en 666 Is Everywhere slaat de middelmatigheid wat teveel toe. Van het korte snelle Oleander Deux spat de verveling helemaal vanaf. Zulke intermezzootjes hadden beter weggelaten kunnen worden.

Over het algemeen is Omniscient een album dat de Steel Prophetliefhebber tevreden zal stellen. Het is alleen de vraag of het nog iets toevoegt aan een wereld waarin zelfs Queensrÿche het heilige vuur weer heeft gevonden. Dat is wat ik bedoel met ‘momentum’. Ook vind ik dat het album met een uur speeltijd een kwartier te lang duurt. Bij vlagen grijpt het je wel vast, maar veel vaker klinkt het wat ongeïnspireerd. Steel Prophet doet wat van ze verwacht wordt. Maar daar blijft het dan wel bij.