Stortregn - Singularity

• BandStortregn [CH]
• TitelSingularity
• Release datum27-05-2016
• LabelNon Serviam Records [NL]

Tracklist

01. Enlighten Salvation
02. Acosmic Ascendant
03. Crimson Depths
04. Vertigo
05. Omega Rising
06. Aurora
07. Black Moon Silhouette
08. Nightside of Eden
09. Elegy
10. Never Ending Singularity

Stortregn is Zweeds voor, inderdaad: stortregen; maar ook stortbui of zondvloed. Toch komt de band waar ik het hier over ga hebben niet uit dat land, maar uit Zwitserland. Stortregn is ontstaan in 2005, heeft eerst nog twee andere namen gehad, verschillende muzikale richtingen gespeeld en hadden andere bezettingen, maar opereert sinds 2006/2007 onder de huidige naam en in een min of meer stabiele bezetting. In 2011 verscheen het eerste volledige album Uncreation; nu in 2016 is de band toe aan album nummer drie. Singularity is mijn kennismaking met deze band, die tegenwoordig onderdak heeft gevonden bij het Nederlandse Non Serviam Records.

De muziek die hier ten gehore wordt gebracht zou ik omschrijven als een melodieuze kijk op de overbekende death/black metal-mix. Behalve dat de muziek bij tijd en wijlen verdomd bruut uit de hoek kan komen, zorgt de productie er voor dat het geheel min of meer toegankelijk klinkt. Natuurlijk is het muzikale mengseltje hard en direct, waarbij de productie voor de moderne (en cleane!) touch zorgt. Agressie en melodie gaan zeg maar gelijk op; dat klinkt mij op voorhand als muziek in de oren. Bij een omschrijving als deze mag de naam Dissection als vergelijking niet ontbreken volgens mij, dus dan weet je een beetje waar je aan toe bent.

De razende ritmesectie en straffe riffs worden met regelmaat afgewisseld met dissonante gitaarlijntjes en (semi-)akoestische fragmenten. Er wordt wat met afwijkende toon- en maatsoorten gestoeid, maar dat zal de leek (waaronder ikzelf) vermoedelijk worst wezen. Het gitaarwerk laat zo nu en dan ook nog wel wat thrashy invloeden horen, zodat al met al aan variatie geen gebrek is. Dit komt uiteraard de beluisterbaarheid ten goede. Diezelfde afwisseling vinden we ook terug in de zang, waarbij een ferme grunt en een wat koudere scream elkaar zeker niet in de weg zitten.

Stortregen heeft met Singularity een puike plaat afgeleverd, die prima past bij en niet onder doet voor 'bekendere' releases in het (min of meer melodieuze) zwartgeblakerde doodsmetalen genre. Daarbij wordt niet na-geaapt, maar gezocht naar een manier om er een eigen draai aan te geven. Juist doordat deze insteek van de Zwitsers een soort van toegankelijkheid - relatief natuurlijk, het blijft extreme metal - met zich meebrengt kan ik hier prima naar luisteren. Voor puristen zal het misschien dan weer te 'soft' zijn, maar ja, dat is en blijft een kwestie van smaak natuurlijk.