Stryper - God Damn Evil

• BandStryper [US]
• TitelGod Damn Evil
• Release datum20-04-2018
• LabelFrontiers Records [IT]
• PromotorNashville Publicity Group [US]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Take It To The Cross
02. Sorry
03. Lost
04. God Damn Evil
05. You Don't Even Know Me
06. The Valley
07. Sea Of Thieves
08. Beautiful
09. Can't Live Without Your Love
10. Own Up
11. The Devil Doesn't Live Here

Ik maakte kennis met Stryper toen die band als hoofdact speelde tijdens de tweede Dynamo Open Air op 8 juni 1987. De band had indertijd het imago - de bandleden spraken zich nadrukkelijk uit als christenen - absoluut tegen binnen de toen zeker nog conservatieve metal-scene. Dit werd dan ook kracht bijgezet door tijdens optredens bijvoorbeeld lukraak bijbels het publiek in te mikken.

Maar waar het uiteindelijk om moet draaien, de muziek, daar was echt niet zo veel mis mee. Debuut-EP The Yellow and Black Attack (1984) en vooral het eerste volledige album Soldiers Under Command (1985) deden het, misschien wel dankzij alle commotie rond de band, al best goed. Wat misschien ook wel hielp is dat het titelnummer als video veelvuldig voorbij kwam in de opkomende clipzenders.

Door de jaren heen kregen, zoals bij zoveel bands, zakelijke en persoonlijke strubbelingen vat op band en concept, zodat Stryper zelfs tussen 1992 en 2003 helemaal niet meer bestond. Maar sinds de band in 2013 het tiende studio-album No More Hell To Pay uitbracht, is Stryper in muzikaal opzicht weer serieus te nemen. Het wat zwaardere Fallen (2015) zette de opgaande lijn voort, dus ik was wel benieuwd hoe het nieuwe album God Damn Evil zou klinken.

Tot mijn (positieve) verrassing opent het album met Take It To The Cross misschien wel met het meest felle refrein dat de band ooit maakte. Met een bulderend gastoptreden van Matt Bachand (Shadows Fall, Act Of Defiance) die naast de nog altijd uitstekend zingende Michael Sweet het nodige vocale venijn toevoegt, is het duidelijk dat de christelijk ingestelde heren totaal nog geen intenties hebben om het wat rustiger aan te gaan doen.

Helaas blijkt deze verrassende afwijking van de gebaande paden zo'n beetje het enige op het album. Navolgende tracks als Sorry en Lost laten een vertrouwd klinkend Stryper horen. En daar is ook helemaal niks mis mee. Behalve de ballad Can't Live Without Your Love - ik heb daar nou eenmaal niet zo veel mee - kunnen tracks als titelnummer God Damn Evil, The Valley en Own Up me prima bekoren. Een herkenbare lijn, met toch onderling voldoende afwisseling. Dat geldt zeker voor de snelle afsluiter The Devil Doesn't Live Here, waarmee de band je met een tevreden gevoel achter laat. Want dat smaakt naar meer.

Stryper laat horen dat ze hun van origine klassieke hardrock/heavy metal prima hebben kunnen vertalen naar de huidige tijd. De sound is behoorlijk modern, en ook de thematiek - uiteraard nog altijd met de christelijke achtergrond - laten de heren horen dat ze prima in de gaten hebben wat er heden ten dage allemaal speelt. Stryper kan zo nog wel even mee!