Sun Of The Dying - The Earth Is Silence

• BandSun Of The Dying [ES]
• TitelThe Earth Is Silence
• Release datum29-11-2019
• LabelArt Of Propaganda (AOP Records) [DE]
• PromotorBlood Fire Death [ES]
• Genre Doomdeath, Doommetal

Tracklist

01. The Earth is Silent [intro]
02. A Dying Light
03. A Cold Unnamed Fear
04. Orion
05. When The Morning Came
06. Monolith
07. White Skies And Grey Lands

No farewell, no last words; As I carry your coffin, I still hear your voice

Van het Spaanse Sun Of the Dying had ik tot voor kort nog niet echt gehoord. Deze band is in 2013 opgericht in Madrid, Spanje, en debuteerde in 2017 met de langspeler The Roar of the Furious Sea. Zo'n twee en half jaar later is er de opvolger The Earth Is Silence; en ik kan nu zeggen dat ik verheugd ben dat deze band op mijn pad is gekomen.

De muziek die Sun Of The Dying voortbrengt is de klassieke vorm van doom/death metal, het zestal spiegelt zich dan ook voornamelijk aan de zogenoemde Peaceville Three, te weten My Dying Bride, Paradise Lost en Anathema. Maar ook Shape Of Despair, Ahab, Swallow The Sun en de landgenoten van Helevorn mogen tot de invloeden gerekend worden. Dit vooruitzicht doet mij op voorhand al watertanden.

De zes middellange composities (plus een kort intro) zorgen dan ook voor drie kwartier aan puur doom-genot. Direct vanaf A Dying Light is het wat mij betreft meteen raak met de atmosferische doom metal. Deze muziek past perfect bij dit jaargetijde: de atmosfeer van de druilerigheid van de naderende winter, hier in Nederland betekent dat een enorm troosteloze aanblik in het veranderende landschap. Dit wordt muzikaal vorm gegeven door langgerekte, treurig klinkende riffs, een al even lang aangezette rauwe grunt, en een laag grommende, traag voort-beukende ritmesectie. Als tegenwicht hiervoor horen we sfeervolle accenten van de keyboards, en melodieuze input van de leadgitaar.

Warme, zware klanken van gitaren en vocalen worden kracht bijgezet door de melodieuze keyboard-lijnen, die daarmee een wat sinister karakter krijgen. De muziek is overwegend log en traag, maar Sun Of The Dying blijkt niet bang te zijn voor een fikse uptempo uitbarsting op z'n tijd - tot aan wel blast-snelheid toe. Ik ben echt helemaal gek van deze melancholieke atmosfeer, die deze Spaanse band zo treffend weet neer te zetten. Ik begrijp deze insteek van bijvoorbeeld Scandinavische bands helemaal, maar hoe komen warmbloedige, temperamentvol geachte Spanjaarden bij zulke droefenis en duister, vraag ik me af.

Zonder een enkele track uit te lichten als uitschieter is The Earth Is Silence gewoon drie kwartier puur genot. Enorm emotievolle muziek, met hartverscheurende teksten over wanhoop, verdriet, angst en pijn. Dit is hoe muziek voor mij hoort te zijn. Zonder dat ik Sun Of The Dying nu direct tot de wereldtop van de doomdeath-scene ga verklaren, spreekt dit album me echt enorm aan. Ik weet zeker dat de liefhebber van het genre het met me eens gaat zijn dat The Earth Is Silence toch wel verplichte kost is!