TDW - The Days The Clocks Stopped

• BandTDW [NL]
• TitelThe Days The Clocks Stopped
• Release datum04-12-2020
• LabelLayered Reality Productions [NL]
• Genre Progrock / metal, Symfonische metal

Tracklist

01. Crashscape
02. Clockstop - Insight X
03. Code of Conduct
04. Clockstop - Insight 2
05. Sleepless Angels
06. The Pulse
07. Clockstop - Insight 3
08. Death and Her Brother Greg
09. No Can Do
10. Clockstop - Insight 4
11. Epilogue - A String of Repeats
12. All We Could Do [bonus]

Sinds ik het album Music to Stand Around and Feel Awkward To van Amersfoort’s muzikaal meesterbrein Tom de Wit heb mogen reviewen, heb ik zijn werk op de voet gevolgd en van elke noot genoten. En dat voor iemand die stiekem de meeste prog van dit kaliber maar lastige, chaotische drab vind. Tom hééft gewoon iets. Dat ‘iets’ wat me zo aanspreekt aan zijn muziek is dubbel en dwars onderstreept en ge-highlight met zijn nieuwste werk The Days The Clocks Stopped. Alles wat hij tot nu toe heeft gemaakt heeft tot dit album geleid en adresseert een hoop persoonlijke punten. Het resultaat is een album dat heel kwetsbaar is, en toch extreem sterk.

Het eerder genoemde ‘iets’ is in het geval van dit album, en eigenlijk ook wel al zijn voorgaande werken, de herkenbaarheid en de spiegel die het voorhoudt. Het is bizar hoeveel een mens van zichzelf kan terug horen in de werken van een ander. Daar gaat muziek tenslotte om, dat het woorden, muziek en gevoel geeft aan de dingen die we zelf niet onder woorden kunnen brengen. Dat als iemand je vraagt hoe je je voelt, dat in plaats het zelf uit te leggen, er een nummer is dat het voor je doet. Hoe ik me voel vandaag? TDW – The Pulse. Het Clockstop album. Hier heb je je antwoord.

Muzikaal gezien is dit een plaatje dat ik meerdere keren moest opzetten om er echt een touw aan vast te kunnen knopen. Er staat werkelijk geen één rechttoe-rechtaan nummer op, en mijn anti-prog brein moest zich daar even op aanpassen. Maar eerlijk gezegd draait dit album niet om de muziek voor mij. Hier is het slechts omlijsting voor het verhaal, waar uiteindelijk dit album voor is gemaakt, heb ik het gevoel van. Toch is het weer bijna tastbaar hoeveel liefde en aandacht er in de omlijsting is gestopt.

Tussen de zeer afwisselende kakofonie zijn er toch een aantal nummers die vertrouwder en toegankelijker aanvoelen, en al snel tot mijn favorieten zijn gedoopt. Het prachtige, spookachtige Sleepless Angels en de bonus track All We Could Do met name, maar ook stukken uit The Pulse, waarvan het terugkerende hartmonitor-bliepje een hypnotiserend effect heeft, en het heerlijke refrein van Death And Her Brother Greg (wat een titel maar weer). Kolos No Can Do heeft ook talloze momenten van herkenning en momenten waar je even toch netjes ‘wow’ tegen zegt.

Tom, petje af man. Wat een verhaal. Wat een reis. Wat een spiegel. Een magnum opus. Ik zeg expres weinig over de inhoud van dit verhaal want dat moet ieder voor zich maar gaan luisteren. Juist de thema’s die hier worden voorgeschoteld komen over als een dreun als je er blanco in gaat. The Days The Clock Stopped. Een album voor iedereen die teveel heeft meegemaakt in zijn/haar leven.