Loading...

Telepathy - 12 Areas

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 26-07-2014

Tracklist

1. {Hypnos} (1:49)
2. Saccade (3:52)
3. Cystine Knot (6:08)
4. Sleepwalker (5:47)
5. Breath / Motion (7:38)
6. {Deluge} (1:30)
7. To Kiss the Ocean's Floor (7:34)

Telepathy is een kwartet uit Engeland dat pas een paar jaar bijeen is. Heel veel achtergrond-info heb ik niet over de band, behalve de wapenfeiten tot nu toe, en de muziek natuurlijk. In 2011 verscheen een eerste EP Fracture, die in 2013 opvolging kreeg van single Lucretius. Beiden zijn aan mij voorbij gegaan; ik krijg middels debuutalbum 12 Areas nu alsnog de kans om kennis te maken met deze bijzondere band.

Want Telepathy maakt op zich best aparte muziek, die ik zelf zou omschrijven als technische / progressieve post-rock of -metal; en dan ook nog eens instrumentaal. Daarnaast zitten er wel elementen in van sludge, ambient, drone en noise (intermezzo {Deluge}); maar allen zeer gedoseerd. Dit viertal leeft zich uit in het schetsen van plaatjes, tekeningen, het scheppen van sfeer, waarbij de luisteraar zelf geacht wordt dit naar eigen beleving in te kleuren. Overigens kun je daar enigszins bij geholpen worden in de wetenschap dat het overkoepelende thema op 12 Areas slaap is.

{Hypnos} is het het intro dat gestaag opzwelt van ingetogen begin naar bombast, om uiteindelijk uit te monden in Saccade. Een van de kortere en felle nummer van het album, met een hoofdrol voor het hakkende gitaarwerk en constant verspringende ritmes. Dat laatste is een element dat gedurende het album een rode draad zal blijken te zijn. Bij de les blijven dus! Vergelijkingen zijn te maken met gangbare bands als Mastodon en Gojira, maar ook meer verwachte ijkpunten als Isis, Neurosis en Russian Circles.

Hierna is Cystine Knot het voorbeeld van waar Telepathy allemaal toe in staat is; deze track bevat alle ingrediënten die deze band maken tot wat het is. De dynamiek is enorm, van ingetogen passages via stevige riffs (veel riffs!) tot sonische uitbarstingen; niet alleen dit nummer, maar het hele album bevat dit allemaal.

Uiteindelijk uitmondend in het majestueuze slotstuk van de plaat: To Kiss the Ocean's Floor. Echt een nummer om eens voor te gaan zitten, zo overweldigend qua indrukken dat je bijna uitgeput even bij moet komen, om daarna tot de conclusie te komen dat de repeat-knop mag worden ingedrukt.

Telepathy levert met 12 Areas een indrukwekkend album af, dat schrijver dezes na eerste beluistering even naar adem doet happen. De hoeveelheid (eerste) indrukken is enorm, maar na vaker luisteren krijgen de plaatjes hun vorm; en blijft een fraai schetsboek over dat naar gelang je eigen gemoedsgesteldheid kan worden ingekleurd.

Piotr Turek

Albert Turek

Richard Powley

Krystian Turek