Temperance - Limitless

• BandTemperance [IT]
• TitelLimitless
• Release datum30-03-2015
• LabelScarlet Records [IT]

Tracklist

01. Oblivion
02. Amber & Fire
03. Save Me
04. Stay
05. Mr. White
06. Here & Now
07. Omega Point
08. Me, Myself & I
09. Side By Side
10. Goodbye
11. Burning
12. Get A Life
13. Limitless

Het Italiaanse Temperance is goed bezig! Een jaartje geleden heb ik hun debuut mogen reviewen, en tot aan vandaag geniet ik nog van hun frisse metal-meets-electronic klanken. Nu brengen ze alweer hun tweede plaatje Limitless uit, en ik bereid me weer voor op een vrolijk headbang en meezing spektakel!

Het kinderkoortje aan begin van opener Oblivion is verrassend onbekend gebied voor Temperance, maar al gauw komt die karakteristieke keyboard boven drijven en kunnen we beginnen. De coupletten lijken verdacht veel op The Nexus van Amaranthe, waar het refrein juist nieuwe toonaarden verkent en zangeres Chiara haalt haar krachtigste sopraanstem naar boven.

Amber & Fire haalt weer een Oosters tintje naar boven, waar ze in hun vorige album ook al zo verslingerd aan waren. Een niet al te snel nummer maar toch dreunt het lekker voort tot we bij een zalig tweestemmig vocal stukkie komen waarna het refrein terugkomt met een extra dosis pit, en het geheel wegtinkelt en overgaat naar Save Me, dat flitst als een eeuwig durende kortsluiting. De hoeveelheid woorden die ze in een kort stukje melodie willen stoppen is belachelijk veel, maar als ze dat live zonder stotteren kunnen doen dan is het echt petje af.

Stay is een aparte semiballad waar Chiara voor mijn part hier en daar minder snerpend hoeft te zingen. Afgezien dus van het feit dat mijn trommelvliezen weer gespietst worden is dit ook een prima plaatje dat een mooie curve heeft van ballad naar vrolijke tempo. Om je admiratie voor een televisie serie te uiten in een liedje is 1 ding, maar om het zo brutaal letterlijk te doen als in Mr White is hele andere koek. “Mr White is not here, look for Heisenberg. Mr White is away, cooking crystal meth.” Kan iemand even de studio’s bellen van Breaking Bad? We hebben een nieuwe showtune gevonden…

Here and Now doet sterk denken aan die heerlijk foute 90’s eurohouse periode. Dezelfde snelle zang en bubbly keyboards, maar met een wat trager refreintje en flink wat scheurend gitaargeweld erbij, hoor je mij over deze hybride tussen wat ik vroeger als basisscholer luisterde en waar ik nu mijn gehoor mee vernaggel echt niet klagen. Wat volgt is een serie nummers die overloopt van zoete liefdesverhaaltjes. Omega Point is wat trager en bitterzoet, beetje slepend maar toch pakkend. Me, Myself and I geeft weer vol gas en is een kort maar zeer krachtig nummertje met een catchyness level die door het dak gaat, waar de muziek letterlijk in de lyrics zit. Side by Side borduurt op dezelfde toon en snelheid verder, met een sporadische grunt hier en daar die de boel even op komt frissen. Goodbye is met vlagen verdacht vrolijk voor een nummer gaat over dingen die je nooit meer terug krijgt.

Burning is misschien wel een van de meest feel-good nummers op het album, en raast lustig voort met een snelheid die Temperance zich eigen heeft gemaakt. Get a Life pakt weer terug op de rejected-love thema van de nummers hiervoor. Weer enorm catchy met een refrein als een furieuze storm (lees – furie als een afgewezen vrouw). Hekkensluiter is titelsong Limitless. Een lekkere carefree, rebelse powerhymne waar je alleen maar vrolijk van kan worden. Gitaarsolo’s huppelen tussen de meezingrefreintjes door en zetten hier een last stand van formaat neer.

Temperance maakt weer eens indruk met hun opzwepende melodieën, waanzinnige drums, woeste gitaren en de jeugdige, heldere en veelzijdige stem van Chiara Tricarico aan kop, die zo af en toe een prachtig dansje maakt met Marco Pastorino’s zijden stem. Wel moeten ze uitkijken dat al die kakofonie aan snelheid en drukke lyrics niet te repetitief word. Allemaal opbouwende kritiek, want ik zie graag Temperance uitgroeien tot iets groots. Uniek zijn ze al!