Tenebro - L'inizio di un Incubo

• BandTenebro [IT]
• TitelL'inizio di un Incubo
• Release datum03-05-2022
• LabelXtreem Music [ES]
• Genre Deathmetal, Doomdeath

Tracklist

01. Quella è la Villa
02. Ultima Tomba
03. Necrofilia
04. L'Imbalsamazione Dell'Amore
05. Brucia Strega!
06. I Morti Richiamati in Vita
07. Il Killer del Rasoio
08. Sporca, Lurida, Puttana
09. Orrore Nel Castello del Barone
10. Dèmoni
11. L'inizio di un Incubo

Tenebro (dat betekent donker) is een horror verheerlijkende (doom-)death metal band uit Italië; geïnspireerd en beïnvloed door Italiaanse horror cultfilms uit de jaren '70 en '80. Met zo'n introductie heb je mij natuurlijk direct binnen: Italiaanse horror en metal - bij voorkeur doom natuurlijk - vind ik meestal een onweerstaanbare combinatie. Maar eens horen of Tenebro mij (ook) weet te bekoren.

Het Tenebro-concept begint in de vroege jaren 2000. Na verschillende problemen en vanwege illegale activiteiten van de vroege line-up die nooit officieel iets heeft opgenomen, is Il Becchino (dat betekent de begrafenisondernemer) gedwongen het project onmiddellijk stop te zetten. De laatste jaren begon hij weer muziek te schrijven die in 2019 werd opgenomen met de hulp van Il Beccamorto, die vervolgens besloot zich definitief bij de 'band' aan te sluiten.

L'inizio di un Incubo - betekenis: het begin van een nachtmerrie - is een veelbelovende titel, en het debuutalbum van Tenebro. Hierop brengt de band de klassieke doom / death metal-mix, afwisselend tussen korte, heftige oprispingen binnen de verrukkelijke basis van loom doordenderende, logge en zware death metalklanken waar de doom-invloeden serieus vat op hebben gekregen. Luister maar eens naar Necrofilia bijvoorbeeld.

Het geluid op L'inizio di un Incubo is lekker underground, lo-fi, of hoe je het ook wil noemen. Een laag gitaargeluid en een log rammelende basgitaar, doorsneden door karig klinkende trommelslagen, afgemaakt met raspend-gruntende vocalen. Een combinatie die werkt wanneer je daar van houdt. Dit klinkt enerzijds lomp, anderzijds een tikje mysterieus, onheilspellend. Ja, heel veel underground death metalbands ter wereld klinken zo, maar ik vind het hoe dan ook zo'n verdomd lekkere sound! Geen idee waarom, maar ik moet vooral denken aan het Deense Undergang als vergelijking.

Nummers als L'Imbalsamazione Dell'Amore en Brucia Strega! vind ik niet te versmaden. Wat een zompigheid - en okay dat is geen woord, maar het past qua uitstraling wel bij deze muziek. Tot aan het korte, afsluitende, instrumentale titelnummer - een soort soundtrack-achtig outro - vind ik het album helemaal geweldig. Misschien zijn de tracks onderling te weinig onderscheidend voor de meer kritische luisteraar, maar ik smul hiervan!