The Crawling - Wolves and the Hideous White

• BandThe Crawling [GB]
• TitelWolves and the Hideous White
• Release datum16-11-2018
• LabelGrindScene Records [GB]
• Genre Doomdeath

Tracklist

01. Wolves and the Hideous White
02. Still No Sun
03. Drowned In Shallow Water
04. A Time For Broken Things
05. Rancid Harmony
06. Promises and Parasites

Lisburn City, Noord-Ierland in het jaar 2014; drie mensen kwamen samen om een ​​band te vormen en noemden zichzelf The Crawling. In januari 2015 bracht deze selectie mannen hun eerste single uit en volgde dit in oktober met hun debuut EP In Light Of Dark Days. Twee jaar later drukte het debuutalbum zijn stempel op deze aarde met Anatomy Of Loss en nu, op de valreep van 2018, hebben we de opvolger Wolves and the Hideous White om de reis voort te zetten.

The Crawling is voor mij dus geen onbekende meer, al rekende ik de band nog niet direct tot mijn favorieten. Des te groter is mijn verbazing na het beluisteren van Wolves and the Hideous White. Ik heb namelijk het idee dat de band op deze nieuweling aardig wat progressie heeft geboekt ten opzichte van het eerdere werk, ondanks dat de voorganger pas zo'n anderhalf jaar oud is.

Direct vanaf opener en titelnummer Wolves and the Hideous White heeft The Crawling me bij de edele delen. De combinatie van grove, logge doomriffs en al even grofkorrelige grunt-achtige zang in enigszins ingehouden, naar melodie neigende coupletten doet het 'm voor mij over het algemeen wel. De gecombineerde pluspunten van melodieuze doom en al even pakkende death metal zijn uiteraard niet te versmaden, en worden hier door The Crawling zeer adequaat uitgevoerd. De donkere atmosfeer werkt zeer bevorderlijk, de rauwe emotie komt goed bloot te liggen.

Het gestage tempo en de lengte van de composities bieden voldoende gelegenheid tot het vertellen van donkere, sombere verhalen. Verpakt in klassieke doomdeath-tracks moet dit wel een aanrader zijn voor liefhebbers van het genre. Katatonia en My Dying Bride horen al bijna als vanzelf tot de invloeden, door de heren zelf worden daarnaast ook meer pure death metalbands als Entombed en Bolt Thrower genoemd, maar daar hoor ik minder van terug.

Opvallend is A Time For Broken Things met z'n korte speelduur, het blijkt een enorm pakkend nummer, met een onweerstaanbare groove en net iets meer tempo. Maar inhoudelijk is het net zo zwaar en donker als de rest van de tracks; alleen zo veel meer compact. Rancid Harmony is daarna het tegenovergestelde, zo log, traag en zwaar op de hand; maar uiteraard wel voorzien van donkere melodie. The Crawling heeft met Wolves and the Hideous White een compleet, volwaardig doomdeath-album in handen, waarop het trots mag zijn!