The Dead Flowers Graves - Three Dried Flowers in Her Hand

• BandThe Dead Flowers Graves [IT]
• TitelThree Dried Flowers in Her Hand
• Release datum08-06-2020
• LabelLoneravn Records [UA]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. The Spirit in The House
02. The Moon and Her Stories
03. Caprimulgus
04. The Rusty Gate is Open

Van het gespecialiseerde, Oekraïense doom-label Loneravn Records laat ik mij de releases over het algemeen goed smaken. De Italiaanse band met de toepasselijke naam The Dead Flowers Graves (opgericht in 2017) komt met een EP met de zowel passende als even intrigerende titel Three Dried Flowers In Her Hand; in juli vorig jaar in eigen beheer als eerste demo, nu breder verspreid via het genoemde label. Laat ik de band eerst maar even kort voorstellen:

Nadat de naamloze / anonieme muzikanten elkaar een avond onverklaarbare feiten over een spookhuis en verhalen over het paranormale hebben verteld, besluiten de vier levende zielen om op deze gebeurtenissen in te zetten en er mee te gaan spelen. Dus teksten van liedjes krijgen vorm en komen tot leven, over oude geesten en maan-mythologieën, verhalen over terreur, het paranormale en andere vervreemdende zaken, met geluiden die de geesten van het occulte oproepen.

Dit alles wordt gegoten in zeer traditionele heavy / doom metal, die rechtstreeks terug voert tot in de jaren '70 en '80 van de vorige eeuw. Vier korte, compacte tracks, samen goed voor een goede twintig minuten aan griezelige verhaaltjes verpakt in een oervorm van metal die doet denken aan lang vervlogen tijden. Wat The Dead Flowers Grave een eigen geluid geeft, is dat deze mis wordt voorgegaan door een vrouwelijk boegbeeld die met een cleane zangstem de occulte teksten voordraagt. Dat geeft een fraai tegenwicht aan de verder logge muziek; log qua zwaarte, niet wat betreft traagheid. De muziek is voor doombegrippen namelijk niet echt al te langzaam te noemen.

Vooral het gitaarwerk spreekt me hier aan, terwijl ook het trommelwerk lekker donker klinkt. Ik kan bij deze muziek niet anders dan aan Black Sabbath denken, vooral Caprimulgus heeft een vibe die zo op Masters Of Reality of (misschien nog beter) Volume 4 zou passen. Enerzijds zorgt die herkenbaarheid en vertrouwdheid voor een enorm catchy aantrekkingskracht, anderzijds kan het een valkuil zijn voor het creëren van een eigen geluid.

Liefhebbers van de occulte, mystieke muziek van heavy rock- of metalbands met een zangeres mogen dit Italiaanse gezelschap gerust een kans geven. De geluids- en productie-technisch valt er nog wel wat te verbeteren, ook mogen de composities nog wel wat spannender. Maar vooralsnog kan ik hier zelf in elk geval prima naar luisteren!