Loading...

The Flea-Pit - The Life And Times Of Doug Jaranski

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 05-05-2020

Tracklist

01. Blood Red Awakening
02. Books
03. One Of A Kind
04. The Barfly
05. Behold The King
06. All But One
07. Spotlight Agony
08. Worm
09. Radio Jaranski
10. Hymn To A Dead Dog
11. Throw A Bone
12. Last Call

The Flea Pit is het geesteskind van drummer en stripkunstenaar Wily van Haren (Wicked Mystic) en gitarist / zanger Harald te Grotenhuis (ook Wicked Mystic, Diggeth). The Flea Pit - of beter gezegd: het album The Life And Times Of Doug Jaranski - is een combinatie van muziek en een stripverhaal. Het doel is om een verhaal te creëren waarin muziek en tekeningen elkaar aanvullen.

The Flea Pit vertelt het verhaal van Doug Jaranski, een gekwelde dichter die wordt omringd door drank en dames van twijfelachtige allooi. Zijn leven speelt zich grotendeels af in een bar genaamd Flea Pit. Naast barman Pete herbergt The Flea Pit een vreemde verzameling mensen en wezens die in verschillende gedaanten verschijnen. Terwijl het verhaal zich begint te ontvouwen, worden de situaties steeds meer grotesk en onwerkelijk. Met elke volgende pagina lijkt de lijn tussen realiteit en fantasie te verdwijnen, waardoor Doug gevangen zit in een donkere en koude woestenij waar hij wordt geconfronteerd met zijn mislukkingen, verloren liefde, de starende ogen van al lang geleden overleden beroemde dichters en geconfronteerd met een gigantische mescal-worm....

Ik heb even zitten worstelen met het bespreken van het album, omdat ik in eerste instantie moeite had om lijn te ontdekken in de diversiteit aan muzikale invalshoeken. En dan blijkt - geen verrassing natuurlijk - dat het bijbehorende stripverhaal wel degelijk houvast biedt. De stemming verspringt zo'n beetje per nummer, en blijkt dan overeen te komen met de bijbehorende tekeningen. Ik beken dus onmiddellijk mijn 'schuld' (en excuses aan de makers) door te denken dat ik het album wel aan kon zonder het boek. Nou, mooi niet dus! Het duo heeft de luisteraar niet voor niets gewaarschuwd dat dit concept een uitdaging vormt.

Het album biedt dan ook een enorme variatie aan muzikale stijlen. De eerste twee tracks Blood Red Awakening en Books gaan lekker voortvarend van start, heerlijk groovend, lekker zwaar en opzwepend. Veelbelovend, en achteraf durf ik te zeggen dat de groove en drive die hier te horen zijn over het hele album terug komen. Met One Of A Kind wordt (in het boek) zelfs het onderwerp sex aangeboord, het nummer zelf klinkt als een oprechte ode aan de NWOBHM, en heeft een behoorlijke Iron Maiden-vibe, en laat opvallend cleane zang horen. Niks mis mee hoor. Het verhaal gaat verder met The Barfly, en een vleugje Duitse feestmuziek. De bar-sfeer wordt voorgezet met Behold The King, dat na het intro weer losbarst in volbloed heavy metal.

Het hoofdstukje All But One is het meest opzwepende, zowel qua beeld als geluid, met de zinsnede 'what you see is what you get' als veelzeggend motiefje. Overigens laat dit nummer in het middenstuk een enorm aanstekelijke groove horen. Daarna wordt het, met Worm als middelpunt, een stuk psychedelischer, en wordt de lijn tussen werkelijkheid en waanzin steeds dunner. Met Hymn To A Dead Dog komen we zo langzamerhand aan de climax toe, zowel in het verhaal als qua muziek. Was Worm al een aardige hint richting psychedelica, met Hymn To A Dead Dog vliegt de muziek echt alle kanten op. Een van de sterkere tracks van het album. Daarna leidt het intermezzo Throw A Bone naar het onvermijdelijke einde: Last Call - de laatste ronde.

Gelukkig kan ik inmiddels ook gewoon naar dit album luisteren zonder het boek er bij, maar ik vond het in het begin echt prettig om er bij te hebben. Maar dat is het niet alleen, want de muziek overtuigt ook op eigen kracht. Voorzien van een vette, krachtige productie luistert de muziek verdomd lekker weg. Ik vind de ronkende, opzwepende metal enorm meeslepend van karakter, deze muziek moet het op het podium toch ook goed gaan doen. Ook erg goed gedaan vind ik de sfeergeluiden die bij een bar horen, en consequent terug komen. Een beetje mosterd na de maaltijd - het album is inmiddels al een paar maanden uit - maar toch: ik vind The Life And Times Of Doug Jaranski een zekere aanrader!

Harald te Grotenhuis - Vocals, Guitars, Bass, Banjo, Keyboards

Wily van Haren - Drums, Keyboards