The Invict - A Sun That Never Sets

• BandThe Invict [NL]
• TitelA Sun That Never Sets
• Release datum05-11-2018
• LabelProfane Records [NL]
• PromotorReject Entertainment [NL]
• Genre Groovemetal, Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. My Shrine
02. King Nothing
03. Blacklist
04. Floating Arrows
05. Our Dying Chance
06. A Sun That Never Sets
07. Reduced to Ash & Dust
08. Deliverance

The Invict uit Den Bosch? Daar ging wel even een belletje bij rinkelen. Collega Marc heeft in 2015 een eerste EP'tje This Cracking Shelter van dit gezelschap besproken. Eind 2018 meldt het inmiddels tot een kwartet geslonken gezelschap zich opnieuw aan het front met een heuse langspeler: A Sun That Never Sets.

Hierop laten de vier heren - na een jaar van intensief sleutelen - in acht tracks horen hoe zij moderne (death) metal benaderen. Met invloeden van vleugjes black en wat progressieve en groove-elementen wordt geprobeerd een geheel eigen sound op poten te zetten. Dat lukt wat mij betreft slechts gedeeltelijk, simpelweg doordat er al zo veel bands zijn die op een vergelijkbare manier tot moderne metal met een vette portie groove komen.

Toch musiceert The Invict zeker niet onverdienstelijk. Het spreekt voor de muzikanten dat ze zich niet vast pinnen op één enkele stijl, maar zelfs tot binnen een nummer volop experimenteren met breaks, tempowisselingen en het versmelten van diverse subgenres. Dat levert weliswaar niet altijd lange, maar toch dynamische tracks op, waarbinnen meer dan voldoende gebeurt om de luisteraar bezig te houden.

De aantrekkingskracht komt enerzijds van de vrijwel constant aanwezige groove, anderzijds van kunstig ingepaste melodieuze stukjes, zodat de luisteraar niet helemaal murw geramd wordt door alleen maar beukstukken en blasts. Een nummer als Floating Arrows is daar een goed voorbeeld van. Het samenspel tussen de snelle beukstukken en atmosferische elementen is hier prima verzorgd, en levert een interessante compositie op. Ook Reduced To Ash & Dust vind ik om dezelfde reden een zeer geslaagde track.

Ik zal zelf de eerste zijn om toe te geven dat ik als old school metalfan regelmatig moeite heb met de modernisering van mijn favoriete muzieksoort. Maar wanneer het zo kundig, en met hart en ziel gedaan wordt als door The Invict, kan ik daar toch onmogelijk bezwaar tegen hebben!