The Monolith Deathcult - Tetragrammaton

• BandThe Monolith Deathcult [NL]
• TitelTetragrammaton
• Release datum10-05-2013
• LabelSeason of Mist [FR]

Tracklist

01. Gods Among Insects
02. Human Wave Attack
03. Drugs, Thugs, & Machetes
04. Todesnacht von Stammheim
05. S.A.D.M.
06. Qasr Al-Nihaya
07. Aslimu!!! All Slain Those Who Bring Down Our Highly Respected Symbols To The Lower Status Of The Barren Earth

The Monolith Deathcult, bestaan er nog metalliefhebbers in Nederland die op wat voor manier dan ook nog nooit van deze band gehoord hebben? Met een zelfgefabriceerd ego en promotie-apparaat zo vol en bombastisch als de eigen muziek weten voor- en tegenstanders van de band elkaar al jaren te vinden. Natuurlijk wordt je kop afgemaaid als je in Nederland je grote bek boven het maaiveld uitsteekt, maar laten we daarbij vooral niet vergeten dat in het geval van The Monolith Deathcult de gecultiveerde zelfingenomenheid, een blakend zelfvertrouwen en arrogante houding (niemand zal er harder om lachen dan de bandleden zelf) gepaard gaan met minstens net zo eigenzinnige, maar sterke extreme / death metal.

Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik band en muziek pas goed heb leren kennen met Trivmvirate, de voorganger van het splinternieuwe album Tetragrammaton. Nou stamt dat voorlaatste album alweer uit 2008, en werd het album (internationaal) wel erg goed ontvangen, dus het zou ook hoog tijd worden voor nieuw werk, zou je zo zeggen. Daarbij laat ik het tussendoortje, de 2.0 versie van The White Crematorium uit 2010 even buiten beschouwing, dat is immers geen nieuw materiaal. Dat de verwachtingen dus hooggespannen zijn voor het nieuwe album lijkt me duidelijk.

Door The Monolith Deathcult 'slechts' een death metal band te noemen doe je de band eigenlijk tekort. Er gebeurt immers wel erg veel binnen de dikke muur van geluid die de band weet te produceren. Met name de industrial invloeden, geholpen door de nodige samples en bombast, geeft deze band z'n eigen smoel. Dat de overall sfeer ten alle tijden bruut en extreem blijft is daarmee des te knapper, de band doet niet aan flauwekul of vullertjes, elke track is simpelweg raak. Misschien wordt er hier of daar wat overdreven in het doortrekken van bepaalde passages of het rekken van herhalingen, en misschien had daarmee een enkel nummertje net wat korter gekund, maar dat maakt het nog niet per se overbodig. Alle zeven nummers duren tussen de zes en de tien minuten, en weten me uiteindelijk allemaal wel gedurende de complete speeltijd te boeien.

Opener Gods Amongst Insects start het album in de vertrouwde stijl op. Met een overdonderend drumgeluid, kneiterharde riffs en sferische toetsen en samples (soms bijna filmisch) wordt een sonische aanval gedaan die zijn weerga niet kent. Erg goed dat er ook een adempauze in het nummer is ingebouwd, zodat de luisteraar niet gelijk al bij het eerste nummer helemaal platgewalst wordt. Die afwisseling tussen de verpletterende geluidsmuren en sferische passages heeft de band prima voor elkaar. Net zo spannend en episch begint Human Wave Attack; ondersteund door samples (Arabische invloeden, die we verdeeld over het album vaker tegen gaan komen) en haast dansbare elektronische ritmes vertelt ook dit nummer zijn eigen verhaal op een bedje van doordringende death metal.

Zo heeft elk nummer op dit album die combinatie van overdondering en iets waardoor je gegrepen wordt door de muziek: een ritme, een meeschreeuwbaar refrein. Dat deze overvolle muziek gebaat is bij een sterke productie lijkt me duidelijk, maar daar hoeven we ons in het geval van The Monolith Deathcult geen zorgen te maken, die is uiteraard prima verzorgd. De band heeft de lat voor zichzelf behoorlijk hoog gelegd met Trivmvirate vijf jaar geleden, en is gelukkig niet in de valkuil gestapt dat kost wat kost te willen overtreffen. Tetragrammaton is geen deel twee geworden, al zijn er natuurlijk genoeg overeenkomsten te bedenken. Het bestaande geluid wordt uitgebouwd, The Monolith Deathcult doet waar het goed in is, maar bovenal waar het zelf zin in heeft, met een vette knipoog en een grote glimlach om de mond. Want hoe spreek je Tetragrammaton nou precies uit?