The Wrong Kid Died - Away With Traitors

• BandThe Wrong Kid Died [BE]
• TitelAway With Traitors
• Release datum13-11-2014
• LabelClenched Fist Records [BE]

Tracklist

01. Faceless
02. Empty
03. Relapse
04. Insomnia
05. Away With Traitors
06. Undisputed
07. Fading Scars
08. Your Mouth Puts a Cheque That Your Ass Can't Cash
09. Deadly Words

The Wrong Kid Died is een uit het Belgische Antwerpen afkomstige, jonge, moderne 'extreme' metalband. Om het zichzelf ook niet al te moeilijk te maken zeggen ze dat ze een mix spelen van hard-, metal-, en deathcore. De band bestaat sinds 2012, bracht al snel een demo uit en speelde vooral veel live. Eind 2014 werd de tijd gevonden om een eerste album uit te brengen: Away With Traitors.

En dan volgt meteen de eerste kanttekening, want full length album vind ik wat te veel eer voor deze verzameling van negen titels - en daarmee vrij korte nummers - binnen een tijdsbestek van 29 minuten. Ok, de muziek is hard, overwegend snel en overrompelend, en dat halfuurtje is ook meer dan voldoende om gevoelsmatig een werkelijk volledig album verwerkt te hebben. Maar toch...

Met opener Faceless is het wel even schrikken, ik wordt als eerste geconfronteerd met een dosis dubstep, en ik wil al bijna weer op stop drukken. Dit is maar van korte duur, en uiteindelijk tekent het wel de hang naar afwisseling van dit nog jonge gezelschap. Wanneer de gitaarpartijen losbarsten worden we getrakteerd op een forse dosis deathcore. De energie wordt nog eens extra opgepompt middels dubbele, agressieve, schreeuwerige vocalen. De breakdown halverwege het nummer is van een dodelijke precisie. Zo, de toon is gezet.

Gelukkig zal al snel blijken dat The Wrong Kid Died het woord variatie ook wel in hun woordenboek heeft staan. Was ik in eerste instantie bang om verteerd te worden door een eindeloze brei van geluid en geweld, al snel kom ik tot de slotsom dat deze band heel goed snapt dat je door middel van korte pauzes en break(down)s de luisteraar op adem moet laten komen. Bijkomend voordeel is dat je muziek er een stuk dynamiek bij krijgt. Zo worden razendsnelle stukken nooit te lang doorgetrokken, en net als de meest brute passages netjes afgewisseld met 'rustiger' stukjes.

De hardcore-elementen komen maar spaarzaam bovendrijven, zoals bijvoorbeeld de shouts in het korte, maar heftige Relapse. Het is toch echt overwegend snoeiharde deathcore die we voorgeschoteld krijgen. Met als voorlopig hoogtepunt het furieus beginnende titelnummer Away With Traitors, waar alle energie en spanning eruit lijkt te worden gegooid.

Het minst beroerde nummer vind ik denk ik nog wel de afsluiter (niet om die reden hoor) Deadly Worlds. Het stukje elektronica waarmee dit nummer begint, en de ingetogen manier waarop het nummer vervolgt, herbergt een interessant stukje spanning, iets dat ik verder op dit album eigenlijk niet tegenkom. Ook wel geinig vind ik dat het nummer een old school gitaarsolo laat horen; een beetje een vreemde eend in de bijt, en juist daarom interessant.

Voor degene die het nog niet door had: ik heb dus echt helemaal niks met dit soort muziek. Ik begrijp het op zich prima, en ben ook wel blij dat er hedendaagse bands zijn die op zoek blijven naar vernieuwing binnen het uitgestrekte metalen landschap. Maar tegelijk moet ik toch constateren dat ik als oubollige metalhead niet veel op heb met deze moderne fratsen; hoe goedbedoeld ook.