Thy Despair - Вільний / The Free One

• BandThy Despair [UA]
• TitelВільний / The Free One
• Release datum16-05-2018
• LabelEigen beheer
• PromotorMetallurg Music [PL]
• Genre Gothic metal, Symfonische metal

Tracklist

1. The Free One
2. Sabbath
3. War

Op 16 mei bracht de Oekraïense metalband Thy Despair hun EP The Free One uit. De band blijkt al sinds 2006 te bestaan, maar is nog niet heel actief geweest qua releases. Ik tel slechts twee voorgaande singles Beyond Athanasy (2011) en Вільний in 2015. Inderdaad, die laatste is het titelnummer van deze EP, dat blijkbaar al drie jaar oud is. Overigens is de huidige versie wel een nieuwe. Thy Despair besloot om de nieuwe EP in twee varianten uit te brengen: in het Engels en in het Oekraïens. Deze beslissing werd genomen om uiteraard te proberen een groter publiek te bereiken.

De muziek die we te horen krijgen zou ik omschrijven als gothic of dark metal, met een symfonische inslag. Een dik, modern gitaargeluid dat verweven is met donkere en sombere melodieën wordt aangevuld met een zware mannelijke grunt en een lyrische vrouwelijke sopraan. Het streven van de mens naar vrijheid en zijn strijd met verraderlijke demonen die zijn lichaam, geest en ziel tot slaaf willen maken, is het belangrijkste idee dat de band in zijn teksten ontwikkelt.

Wat me direct opvalt bij beluistering van beide versies van de EP, is dat de dameszang in de oorspronkelijke taal me beter bevalt dan de Engelstalige versie. De vocalen komen overtuigender over, en het klinkt ook net wat mystieker, dat vind ik dan ook wel weer aardig. Een pluspunt vind ik de wat Oosters klinkende invloeden in de gitaarlijnen, met name in Sabbath. Eigenlijk vind ik achteraf opener en titelnummer The Free One de minste van de drie tracks, de andere twee laten wat meer afwisseling en een spannender opbouw horen.

De donkere sfeer bevalt me prima, en komt goed tot uiting in de niet-optimale productie; dat vind ik hier juist een pre. De vrouwelijke zangstem had wat minder nadrukkelijk in het totaalgeluid mogen liggen, nu komt met name de ritmesectie af en toe in de verdrukking in mijn beleving. Het gitaarwerk is dan weer goed verzorgd; eigentijds, en afwisselend ruig en pakkend.

De achtergrond van de underground-aanpak in ogenschouw genomen is The Free One een alleraardigste EP geworden. De drie tracks geven een goede (en positieve) inkijk in de mogelijkheden van deze muzikanten. Natuurlijk kan en mag Thy Despair nog groeien; ik ben dan ook benieuwd wat de band in de toekomst nog voor ons in petto heeft.