Loading...

To Cast A Shadow - Winter's Embrace

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 13-07-2016

Tracklist

01. Seven Days
02. Into Oblivion
03. Bereft
04. Darkest Thoughts
05. When Death Comes
06. Devils Hand
07. Winters Embrace
08. Unveiled
09. A Secret Kingdom

Het Noorse To Cast A Shadow maakt geen haast met hun releases. Collega Linda besprak op de valreep van 2010 het laatste wapenfeit van dit gezelschap In Memory Of. Het duurde tot vorige maand eer de opvolger een feit werd, ik ben de band in de loop van deze paar jaar dan ook enigszins vergeten eerlijk gezegd. Maar eens luisteren of Winter's Embrace me kan overtuigen om de draad weer op te pikken.

Eerste in het oog springende verschil met de voorganger is dat zangeres Gunnhild Huser het veld heeft moeten ruimen, en de band nu (voor het eerst) een leadzanger in de gelederen heeft. Deze Nils Stenmyren speelt ook nog gitaar, zodat de band - en dat is het tweede verschil - nu ook twee gitaristen telt. Weliswaar waren op het vorige album ook al grunts te horen, maar het is toch wel een wezenlijk verschil dat nu helemaal geen vrouwelijke vocalen meer te horen zijn. Ook op het eerste album All Alone (2007) hoorden we immers nog dameszang.

Al met al betekent dit eigenlijk dat de band voortzet op het oorspronkelijke melodieuze, melancholieke doomgeluid, en de gothic elementen naar de achtergrond verdwenen zijn. Vergelijkingen zijn daardoor te maken met zeg maar een melodieuze Paradise Lost of Katatonia: zeer sfeervolle en toch zwaar op de hand liggende muziek. Overigens noemen de heren hun muziek zelf dark rock, maar daar heb ik hele andere associaties mee; ik vind dat deze muziek toch echt wel metal genoemd mag worden.

Wanneer Seven Days begint klinken de tromroffels en gitaarriffs me wel lekker in de oren. Op het moment dat de zang invalt moet ik in eerste instantie even slikken: dit is wel even wennen. Gelukkig gaat dat vrij vlot, en eenmaal gewend klinkt de combinatie van semi-cleane vocalen en vooral de melancholisch klinkende gitaarleads aangenaam. Ook gebleven is de grunt, de vocale afwisseling vind ik hier een pre. Verder gebeurt er genoeg qua tempo- en sfeerwisselingen; To Cast A Shadow weet me nog wel te vermaken. Ook Into Oblivion en Darkest Thoughts gaan er in als koek.

Heel bijzonder, verrassend of spannend is het eigenlijk niet wat de band me voorschotelt op Winter's Embrace, al luistert het album gewoon wel lekker weg. Ik verveel me in elk geval geen moment. Het langere When Death Comes is perfect geplaatst in het midden van het album, en is een voorzichtig hoogtepuntje. Het nummer begint lekker vlot, en ontpopt zich tot een lichtelijk episch nummer, waarin onder anderen een flitsende gitaarsolo te horen is. Mooi hoor, al kent het nummer wel een wat tegenvallend einde vind ik. Gelukkig maakt het heerlijk doomy Devils Hand hierna weer veel goed.

To Cast A Shadow heeft evengoed mijn aandacht weer te pakken. Aangekomen bij afsluiter A Secret Kingdom kom ik tot de conclusie dat Winter's Embrace als geheel ook prettig wegluistert, net alsof er 1 verhaal verteld is. Liefhebbers van melodieuze en melancholieke doom metal mogen To Cast A Shadow zeker eens checken! Winter's Embrace is met dank aan label Kolony Records hieronder in z'n geheel te beluisteren:

Kent Helset - Drums

Stian Dalslåen - Bass

Marcus Granlien - Guitars

Nils Stenmyren - Vocals, Guitar