Tomorrow's Rain - Ovdan

• BandTomorrow's Rain [IL]
• TitelOvdan
• Release datum19-04-2024
• LabelArt Of Propaganda (AOP Records) [DE]
• PromotorBlood Fire Death [ES]
• Genre Doommetal, Gothic metal

Tracklist

01. Roads
02. Sunrise
03. Muaka
04. Room 124
05. I skuggornas grav
06. Burning times
07. Turn Around
08. Convalescence
09. Rainbow
10. Intensive Care Unit
11. Turn Around (gothic rock version)

[it was almost the end of all....[/i]

Tomorrow's Rain is een bandnaam die alvast heerlijk mysterieus en melancholiek klinkt - zeer treffend zoals later zal blijken. Afkomstig uit Israel bestaat de band blijkbaar al sinds 2011, en zelfs als sinds 2002 wanneer je de periode onder de naam Moonskin meetelt. Toch kwam pas in september 2020 het debuutalbum Hollow uit - mijn kennismaking met deze band. Daar is nu een opvolger voor verschenen: Ovdan.

Ovdan is het Hebreeuwse woord voor 'verlies', deze albumtitel laat zich in dit specifieke geval als volgt uitleggen: In maart 2023 werd bij zanger Yishal Sweartz een hartaanval geconstateerd, met een ingrijpende operatie en langdurige revalidatie als gevolgen. Bijna verloor de band z'n voornaamste bezieler, los van het persoonlijke leed van naasten. Wel leverde het extra inspiratie op voor het aanstaande album - uit lijden kan zulke prachtige muziek voortkomen.... Ik neem aan dat de track Intensive Care Unit hier een rechtstreekse verwijzing naar is.

Veel muzikale en thematische inspiratie is afkomstig van de zogenaamde Peaceville Three, daar is bij een eerste beluistering al echt niet aan te ontkomen. Met melancholie als sleutelwoord horen we de meest prachtige treur-melodieën voorbij komen. Neerslachtige gitaarriffs, fraaie melodie-lijnen, een woeste grunt en subtiele piano-klanken gaan hierbij hand in hand. De slome trommelslagen leggen een solide basis, de basgitaar volgt deze, of legt nog een aparte, lome basis ernaast. Ook wisselen de snaar-instrumenten elkaar af in de zweverige melodie-lijnen.

Soms (zoals in Muaka) is er een opzwepende uitbarsting, zoals we die ook kennen uit de doom-death van een Officium Triste, om maar een voorbeeld te noemen. Maar net zo gemakkelijk horen we Type O Negative-achtige gothic (Room 124, Turn Around) of laat Tomorrow's Rain zich van de meest ingetogen kant horen (I skuggornas grav, met vrouwelijke gast-zang).

Mij spreken nadrukkelijk twee nummers het meest tot de verbeelding. Dat zijn opener Roads, en vooral Convalescence. Het zijn waarschijnlijk niet toevallig de twee langste, en meest uitgesponnen composities van het album. Hier is echt alles te horen dat mijn verdorven doom-hart zo opgetogen laat kloppen. Intense zwaarte, tragiek, melancholiek, de ideale wisselwerking tussen fraaie melodie en overrompelende logheid. Schijnbare tegenstrijdigheden, maar zo mooi in combinatie.

Tomorrow's Rain heeft opnieuw een album in elkaar gestoken dat op z'n minst aandacht verdient. Misschien niet het meest originele dat er op dit vlak voorhanden is, maar wel een album waarin het heerlijk zwelgen is. Laat je meeslepen in het verdriet, het bijna-verlies, dat hier zo prachtig vertolkt wordt....