Loading...

Tornado - Commitment To Excellence

Gepost in Reviews door Peter van der Wielen op 28-09-2018

Tracklist

01. A Minute of Nothing
02. White Horse of the Apocalypse
03. Global Pandemic
04. Spirit and Opportunity
05. The Flight of Yuri Gagarin
06. Endless Forms of Torment
07. Through Difficulties to Victory
08. Supremacy
09. Chaos among the Ruins
10. United Forces (S.O.D. Cover)
11. At the Chapel of Rest

Tornado is een Amerikaans/Finse band met Nederlandse roots, opgericht in Amsterdam, 2010 (als Nemesis Divina). De band kwam al snel met hun eerste cd Amsterdamn Hellsinki op de markt (Toen nog de verblijfplaatsen van de bandleden). Nadat Michiel Rutten Amsterdam verruilde voor een woonplaats in Israël en Joey Severance naar Finland verhuisde, was de band met Nederland ten einde gekomen. Uiteindelijk blijft Joey Severance als enige over. Nadat hij weer de nodige nummers en muzikanten geschreven en gevonden had is in 2016 Black President verschenen.

Nu dan twee jaar later is de opvolger op mijn digitale deurmat gevallen, Commitment To Excellence. Vergeleken met de voorgangers is er niet veel veranderd, er zit alleen een andere drummer (Jimmy Grey) op het stoeltje. Muzikaal gezien wordt er ook nog steeds uit hetzelfde vaatje getapt: 'sleazy glam thrash'. Ook kun je enkele gastmuzikanten horen, op White Horse Of The Apocalypse zijn Karl Sanders (Nile) en Niko Kalliojärvi (Amoral) te horen. Ross Dolan (Immolation doet een vocale duit in de zak bij Spirit And Opportunity, Adam Phillips (Pro-Pain) doet een solootje op Endless Forms Of Torment en hetzelfde doet Glen Drover (Megadeth) op At The Chapel Of Rest.

Wel grappig is dat in Endless Forms Of Torment stukjes van de Green Jelly hit Three Little Pigs verwerkt zit. Through Difficulties To Victory is een weinig toevoegend instrumentaal nummer, wat voor mij weggelaten had mogen worden. Om maar door te gaan met bekende deuntjes, ook de cover ontbreekt niet. Dit maal is United Forces van S.O.D. aan de beurt. Aangekomen bij het laatste nummer At The Chapel Of Rest worden we aan het einde nog ‘verrast’ door een stukje Please Don’t Judas Me van Nazareth.

Jammer van al de opvullertjes. Nieuwe fans zal de band hier niet mee gaan scoren, diegene die ze al leuk vonden kunnen hier wel mee vooruit.

Henri Soisalo - Bass

Tommy Shred - Guitars

Timo Pönni - Guitars

Superstar Joey Severance - Vocals

Jimmy Grey - Drums