Trails Of Sorrow - Languish In Oblivion
- Trails Of Sorrow [IT]
- Languish In Oblivion
- 11-09-2012
- Domestic Genocide Records [IT]
- Infektion PR [PT]
Tracklist
01. Dreams Are Dying
02. Living as to Live is to Suffer
03. A Grave of Loneliness
04. Trees Crying Leaves
05. See My Blood Flowing
06. In Luce
07. Suffering Comes
08. Wonderful Memories
09. A Blinking Shadow
10. Ora E' la fine
Voor wie nog niet alle naar Rome leidende wegen bewandeld heeft, kan zich bij het duo dat schuilgaat gaat onder de bizarre pseudoniemen Dying Poet Of Funeral Litanies en Friedrich Restless Soul melden om zich te laten gidsen door de wegen die met de bitterste tranen besprenkeld zijn. Waar verdriet en wanhoop een uitweg zoeken is het Romeinse Trails Of Sorrow het muzikale baken dat je op het juiste spoor kan zetten. Languish In Oblivion heet hun debuutalbum en het staat vol met een eigenwijs mengsel van funeral doom, gothic, dark ambient en een heel klein vleugje black metal.
Vanwege de dik aangeklede doom met piano’s, semi akoestische passages en synthviolen heeft die doom af en toe een nogal protserig karakter. Aan de andere kant zorgen al die toevoegingen ook weer voor de nodige afwisseling. Zo hebben we in het openingsnummer Dreams Are Dying na een minuut of twee de eerste sfeerverschuiving en tempowissel al te pakken. Vocalist Dying Poet Of Funeral Litanies wisselt zijn diepe grunt regelmatig af met onbedoeld grappige gesproken passages. Declamaties zoals in Living As To Live Is To Suffer vinden hun voorbeeld in de onvolprezen ex-Anathema frontman Darren White maar benaderen hem nergens. Grunten gaat de man wel beter af. Het nummer wordt ook nog eens ontsierd door nogal simplistisch pianogejengel dat de ambiente albums van Burzum nog complex doen lijken.
Niet dat het allemaal kommer en kwel is op Languish In Oblivion. Het iets kalere A Grave Of Loneliness zou een sterk voorbeeld kunnen zijn waarop in de toekomst voortgeborduurd gaat worden. De synths lijken in dit nummer iets gemakkelijker met de metalen basis te copuleren. Daarmee worden ook de gesproken declamaties weer iets draaglijker. Als revanche voor het tenenkrommende toetsenwerk in Living As To Live Is To Suffer is daar het kippenvelintermezzo Trees Crying Leaves. Niet ingewikkeld maar wel uitermate doeltreffend.
De algehele knullige productie doet het geheel ook een beetje aan kracht inboeten. Wie weet had een andere mix de buitensporige toetsentoepassingen wat beter tot hun recht kunnen laten komen. Ook het gebruik van een drumcomputer gaat al snel wat tegenstaan. Aan de andere kant realiseer ik me dat we de laatste tijd teveel verwend zijn met een stortvloed professionele producties.
Languish In Oblivion is een album dat is blijven steken in goede bedoelingen. Trails Of Sorrow beschikt over voldoende ideeën om een interessant doomepos in elkaar te kunnen zetten. De heren beschikken in elk geval over een fikse dosis eigenzinnigheid. Iets minder kwistigheid met de toetspartijen en ook óf wat oefenen met declameren óf de declamaties achterwege laten , maakt van de opvolger van Languish In Oblivion vast een geweldenaar. Tot die tijd doen we het maar even met de aardigste passages, die beslist aanwezig zijn, van dit album.
