Tribulation - Down Below

• BandTribulation [SE]
• TitelDown Below
• Release datum26-01-2018
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Dark rock / metal, Gothic metal

Tracklist

01. The Lament
02. Nightbound
03. Lady Death
04. Subterranea
05. Purgatorio
06. Cries From The Underworld
07. Lacrimosa
08. The World
09. Here Be Dragons

Het uit Zweden afkomstige Tribulation wierp met The Children Of The Night uit 2015 haar vunzig stinkende doodskleed volledig af om zich te storten op een eigenaardige mengelmoes van heavy, gothic en black metal. Ik beschreef het als een album dat even de tijd nodig had om zich aan je te openbaren en nog steeds is het een album wat ondergetekende graag op de draaitafel legt. We zijn drie jaar verder en we mogen eindelijk opvolger Down Below verwelkomen. Het nieuwe wapenfeit gaat stilistisch verder waar The Children Of the Night ophield en blijkt warempel nog leuker en nog verslavender te zijn.

Het rare contrasterende gevoel dat Tribulation achterlaat is de wijze waarop de band heel lichtvoetig door vleugjes van death en black metaldingetjes huppelt alsof de het de weg naar het land van Oz met allerhande fleurige bloemetjes aan het plaveien is. Geen ultrasmerige riffs of blastbeats die tekeer gaan als een mitrailleursalvo maar wel ingehouden doch vlotte melodieuze metal met rasperige vocalen. Zo gaat opener The Lament na een sfeervol intro van start met vlotte gitaarharmonieën en een stuwend tempo. Een incidenteel toetsaccent in het middenstuk kleedt het nummer extra aan. Alle details maakt dat het nummer de sfeer ademt van een duister sprookje. Het navolgende Nightbound tapt uit hetzelfde vaatje. Ook hier zijn het de pakkende gitaarlicks die de luisteraar bij de les houden.

Middels Lady Death geeft de band een eerbiedig saluut aan het succesvolle Ghost. Opnieuw een vlot nummer maar ook eenvoudiger en wat directer. In Subterranea wordt het de band wat meer menens middels het wat zwaardere en meer epische karakter van het nummer. Heel lichtjes zijn er wat doominvloeden te bespeuren, zij het vluchtig. Het piano-outro geeft er een sprookjesachtige Savatage-draai aan. Ook Here Be, Dragons kent een gelijksoortig, meer duisterder karakter. Vooral de spookachtige echo op de vocalen komen goed uit de verf hier.

In zijn algemeenheid blijf ik vinden dat Tribulation handig in het gat springt dat Dissection ooit achterliet. Zonder de boel klakkeloos te kopiëren weet de band sfeervol uit de hoek te komen door zijn combinatie van vlotte heavy metal met black, gothic en deathmetal invloeden. Als een soundtrack voor een vreemdsoortige Tim Burtonfilm trekt Down Below aan de luisteraar voorbij. De band houdt haar nummers interessant met vele muzikale details. De tracks zijn stuk voor stuk pakkend en heeft daar geen kazige refreintjes voor nodig. Met Down Below perfectioneert en overtreft Tribulation de weg die met The Children Of The Night is ingeslagen. Het resultaat is een verschrikkelijk verslavend album dat maar niet uit de speler te trappen is.