Ufomammut - Fenice

• BandUfomammut [IT]
• TitelFenice
• Release datum06-05-2022
• LabelNeurot Recordings [US]
• PromotorAll Noir [DE]
• Genre Doommetal, Drone / Ambient, Sludgemetal

Tracklist

01. Duat
02. Kepherer
03. Psychostasia
04. Metamorphoenix
05. Pyramind
06. Empyros

Zelden heeft een band z'n naam zo goed uitgekozen als deze Italianen hebben gedaan. Ufo staat uiteraard voor alle ruimtelijke, space, dan wel psychedelische aspecten van de muziek, terwijl de zwaarte van de mammoet ook voor zich spreekt, en zich niet alleen terug laat horen in de loodzware doomende klanken, maar ook in de stevigheid van de muziek in het algemeen. En het stevige vertrouwen in het inmiddels volledig eigengemaakte geluid: Ufomammut klinkt altijd herkenbaar.

De basis van de muziek van Ufomammut laat zich dan ook eenvoudig uitleggen met de termen logge riffs, stroperig vette bassen, psychedelische toetsen en spacy synthesizers. Waarbij vocalen van zeer ondergeschikt belang blijken te zijn. De band heeft wat mij betreft een bijna ideale verhouding gevonden om doom en psychedelica met elkaar te vermengen. De snaren ronken vrijwel onophoudelijk, gedrenkt in fuzz en distortion, terwijl toetsen en geluidseffecten voor een tripperige sfeer zorgen.

Hoewel de band bekend staat om z'n psychedelische reizen naar de verre uithoeken van de kosmos, is het nieuwste album Fenice is een veel meer introspectieve luisterervaring. Fenice was in eerste instantie bedoeld als een concept van één lange track, verdeeld in zes hoofdstukken, zes facetten van deze naar binnen gerichte focus. Geluids-experimenten in overvloed bij de verkenning van dit centrale thema; synths en experimentele effecten komen prominenter aan bod dan ooit tevoren, het trio als het ware begeleidend in hun zoektocht door nog onbekend terrein.

De hoge synths op het openingsnummer Duat roepen een almachtige machine op die oprijst uit diepe, monotone, dronerige sludge-wortels. Het vervolg is onverwacht uptempo, opzwepend, voordat wordt teruggekeerd naar meer vertrouwd dreunende doom-klanken. Kepherer is een soort outro dat qua sfeer terugkeert naar het begin van Duat. Dat houdt aan tot Psychostasia goed op gang komt, in z'n traag maar sterk opgebouwde spanningsboog. Ergens tussen psychedelisch en dreigend is dit een heerlijk atmosferisch nummer, dat precies de spacey insteek laat horen die Ufomammut 'nieuwe stijl' voorstaat.

Het intieme Metamorphoenix geeft qua titel die atmosfeer letterlijk dubbelop weer: de metamorfose van een feniks die uit z'n as herrijst. Het log beukende Pyramind staat daar haaks tegenover, om de uitgebreide mogelijkheden van de band zo veel mogelijk te etaleren. Fenice is dan ook het geluid van een band wiens essentie is verfijnd. Door telkens sfeer en opbouw zorgvuldig en aandachtig te ontvouwen, het samensmelten van die extreme dynamiek, kondigt Ufomammut met Fenice hun wedergeboorte aan. Wat een album weer van deze ervaren Italiaanse 'masters of suspence'!