Unkh - Innerverse

• BandUnkh [NL]
• TitelInnerverse
• Release datum28-05-2018
• LabelFreya Records [NL]
• PromotorDutch Music Works [NL]
• Genre Progrock / metal

Tracklist

01. Paranoid Void
02. Deep
03. The Showcase
04. Slumber
05. Dreamcatcher

Al het goede komt uit Brabant, wordt hier (in Brabant) heel vaak gezegd; en ik kan het weten als geboren en getogen Brabander. Dit gezelschap met de ongebruikelijke naam Unkh is afkomstig uit Schijndel, en bestaat al sinds 1991. Hoe vier kindervrienden met voorliefde voor progressieve muziek uit de oude doos, Genesis, Yes, King Crimson, ELP na lange tijd weer bijeen zijn gekomen om nummers te schrijven met een eigen sound heeft uiteindelijk in 2014 geresulteerd in Travellers (2014). Welke ik inmiddels ook heb kunnen horen via Spotify.

Nu vier jaar later is er dan hun tweede langspeler, Innerverse. Ondanks dat er ‘maar’ vijf nummers op staan, klokt het schijfje toch bijna 45 minuten. De plaat begint met Paranoid Void, welke bestaat uit twee gedeeltes, Delusional en Warp. Hoe de delen verdeeld zijn is me niet duidelijk geworden. Wat me wel opviel, is dat er duidelijk progressie is gemaakt ten opzichte van Travellers.

Wat ook duidelijk is, is dat ze goed naar hun voorbeelden hebben geluisterd en er eigenlijk ook alle ingrediënten van hebben overgenomen: lange nummers met even zo lange instrumentale stukken. Wat kan resulteren in misschien wel te lange nummers. Het tweede nummer Deep is een instrumentaaltje. Met een mooi (misschien net te lang) piano intro, wat uiteindelijk wordt bijgestaan door wel lekker stevig gitaarwerk van Maarten Peerlings. Richting het einde wordt het wat symfonischer met veel wisselend keyboard- en gitaarwerk.

Niet dat Maarten Habraken slecht zingt maar tijdens The Showcase komt hij toch wel wat tekort, wellicht omdat dit een van de ‘mindere’ nummers is (vind ik). Slumber is eigenlijk niet meer als een soort van intro van het spektakel waarmee de plaat afsluit: het bijna 20 minuten durende Dreamcatcher. Er zijn weinig bands die nummers van twintig minuten interessant kunnen houden over de hele lengte, ook Unkh lukt dit wat mij betreft niet.

Ondanks dat er veel stukken terug doen denken aan de topjaren van eerder genoemde bands, moet ik toch ook zeggen dat ik er wel dingen in hoorde die me aan Riverside deden denken. Ik denk zelfs dat fans van Pink Floyd hier wel iets mee kunnen.