Loading...

Uriah Heep - Demons And Wizards

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 15-09-2017

Tracklist

CD1
01. The Wizard
02. Traveller In Time
03. Easy Livin’
04. Poet’s Justice
05. Circle Of Hands
06. Rainbow Demon
07. All My Life
08. Paradise
09. The Spell
CD2
01. Easy Livin' (Alternative Mix)
02. Rainbow Demon (Alternative Mix)
03. Traveller in Time (Alternative Mix)
04. Paradise (Alternative Mix)
05. The Spell (Alternative Mix)
06. All My Life (Alternative Mix)
07. Home Again To You (Alternative Mix)
08. Why (Alternative Mix)
09. The Wizard (Alternative Mix)
10. Poet's Justice (Alternative Mix)
11. Circle of Hands (Alternative Mix)
12. Proud Words (Alternative Mix)
13. Green Eye (Alternative Mix)
14. Why (Alternative Mix)

Heruitgaven van succesvolle albums zijn van alle tijden; technisch verbeterde versies van klassiekers kunnen een lust voor het oor betekenen, of in elk geval voor het hart. In dat kader ga ik eens even lekker slap ouwehoeren over een band die (mede) aan de basis ligt van mijn voorliefde voor de heavy muziek: Uriah Heep. Samen met bands als Deep Purple, Kiss, AC/DC, Black Sabbath was dat eind jaren '70 of net 1980 (ik was een jaar of 11, 12) voor mij een soort van muzikale bewustwording. De aanleiding voor dit stuk: de prachtige re-releases van (de?) drie klassieke Uriah Heep-albums Look At Yourself (1971) Demons And Wizards en The Magician's Birthday (beiden 1972).

Ik heb gekozen voor Demons And Wizards, omdat dat toch de plaat is waarop voor het eerst de meest bekende bezetting van de band bij elkaar is. Ondanks dat dit 'al' het vierde album van de band was - eerder verschenen ook al ...Very 'Eavy ...Very 'Umble (1970) en Salisbury (1971) - zijn de liefhebbers het er wel over eens dat op Demons And Wizards Uriah Heep zijn geluid definitief gevonden had. Met name de komst van bassist Gary Thain en drummer Lee Kerslake bleken behoorlijk bepalend. Daarvoor had de band met Look At Yourself ook al een sterk album uitgebracht, waarbij naast de muziek ook de revolutionaire hoes zeker een aandeel heeft gehad. Maar op Demons And Wizards viel blijkbaar alles pas echt goed op z'n plek.

Bovendien staat op dit album DE Uriah Heep-klassieker aller tijden Easy Livin'. Zoals zoveel nummers van bands uit de jaren '70 en '80 een hit die de band niet aan heeft zien komen, en een voor de betreffende band a-typisch nummer. Over het algemeen bevatten de thematiek en teksten van Uriah Heep een soort van escapisme of fantasy-wereld, Easy Livin' gaat juist over de voortdurende hectiek die de bandleden ervoeren in de vroege jaren '70: ondanks dat het succes hen leek te komen aanwaaien was die periode voor hen juist alles behalve Easy Livin'. Het was keihard werken in een overvol schema van touren en elk jaar twee albums afleveren!

Het is eigenlijk een wonder dat de kwaliteit van de muziek niet te lijden heeft gehad onder het moordende tempo en de hoeveelheid releases. Dat geeft wat mij betreft maar aan hoe goed deze band eigenlijk wel niet was in die jaren. Ok, niet alle tracks op Demons And Wizards zijn even sterk (All My Life kan me niet echt bekoren), maar met name het afsluitende duo Paradise en The Spell (laten zich het best ook samen beluisteren vind ik) behoort absoluut tot het beste dat Uriah Heep heeft voortgebracht.

Een re-release als deze kan natuurlijk niet zonder extra's. Er is bij het oorspronkelijke album dan ook een tweede CD toegevoegd, met daarop alternatieve versies van nummers van het album. Het hoogtepunt van die extra's is echter de langste versie van Why, nou ja beide versies zijn natuurlijk geweldig. Oorspronkelijk een non-album-track heeft deze op diverse heruitgaven toch een tweede leven gekregen. Tijdens de opnamesessies voor Demons And Wizards is een versie opgenomen met een werkelijk excellerende Gary Thain; wat dit echt tot een enorm swingend en ronduit supergaaf nummer maakt! Dit nummer zou daarmee echt een meerwaarde voor op een album zijn geweest (er was al een eerdere versie voor op Look At Yourself). Het verhaal gaat echter dat toenmalig manager / producer Gerry Bron het nummer niet zag zitten; gelukkig is het nummer daarna in ere hersteld.

Ik weet zeker dat elke liefhebber met een heruitgave als deze in z'n nopjes zal zijn. Ik ben het zelf in elk geval wel. En mocht iemand nog eens een instapgelegenheid zoeken om met Uriah Heep kennis te maken, dan lijkt me dit alleszins geschikt.

David Byron – vocals

Mick Box – guitars

Ken Hensley – keyboards, vocals, guitars, percussion

Gary Thain – bass

Lee Kerslake – drums, percussion, vocals