Various Artists - Back in Black [Redux]
- Various Artists
- Back in Black [Redux]
- 03-12-2021
- Magnetic Eye Records [US]
- Hardrock, Sludgemetal, Stoner
Tracklist
01. Red Fang - Hells Bells
02. Howling Giant / Udo - Shoot to Thrill
03. Supersuckers - What Do You Do for Money Honey
04. Smoking Lightning - Givin the Dog a Bone
05. Heavy Temple - Let Me Put My Love into You
06. Besvärjelsen - Back in Black
07. JakeTheHawk - You Shook Me All Night Long
08. Whores - Have a Drink on Me
09. Early Man - Shake a Leg
10. Earthride - Rock and Roll Ain't Noise Pollution
Ruim een jaar geleden kwam het Amerikaanse label Magnetic Eye met hun eerbetoon aan Black Sabbath middels twee albums Best Of en Vol. 4. Het ging daarbij om bands uit de eigen stal die een volledig eigen versie van de klassiekers ten beste gaven. Volgens dezelfde formule komen er nu twee AC/DC-albums uit: de Best Of en de Back In Black-'redux'. Best Of AC/DC had ik al onder de loep genomen, nu is het de beurt aan de Back In Black Redux.
Back In Black presenteert een nieuwe kijk op alle tien tracks van AC/DC's baanbrekende zevende album. Dit was de eerste plaat met de nieuwe zanger Brian Johnson na de dood van frontman Bon Scott, en muziekhistorici zijn het erover eens dat er een enorme druk op zowel de nieuwe zanger als de band stond om te presteren. Toch had niemand kunnen vermoeden dat dit een van de belangrijkste rockalbums ooit zou kunnen worden.
Het is op zich wel geinig om te horen wat de bands uit de heavy rock-, stoner-, sludge- en doom-scene hebben gedaan met enkele van de meest iconische rocknummers aller tijden. Ik ken weliswaar niet alle bands, maar er springen voor mij wel een paar bijdragen uit. Neem bijvoorbeeld de bijna onwaarschijnlijke combinatie van Howling Giant met Udo Dirkschneider op zang, dat maakt op voorhand al nieuwsgierig natuurlijk. Bands als Red Fang, Heavy Temple, Besvärjelsen en Whores ken ik ook al wat langer; de meeste bands blijven vrij trouw aan hun eigen stijl. Al vind ik het wel lekker om te horen hoe het hier en daar toch wel een beetje wringt en schuurt.
Gelukkig nemen de meeste aanwezigen geen genoegen met het simpel naspelen van de eenvoudige, traditionele bluesy hardrock van AC/DC. De bands geven er in hun eigen stijl een eigenzinnige draai aan, waardoor veel versies vooral een stuk meer eigentijds klinken. Dit luistert des te lekker weg wanneer je ook de oorspronkelijke nummers al kon waarderen, is mijn ervaring tenminste. Ik ben erg benieuwd naar waar Magnetic Eye nog meer mee op de proppen gaat komen.
