Various Artists - Vol. 4 [Redux]
- Various Artists
- Vol. 4 [Redux]
- 30-10-2020
- Magnetic Eye Records [US]
- Doommetal, Sludgemetal, Stoner
Tracklist
01. Thou - Wheels of Confusion
02. The Obsessed - Tomorrow's Dream
03. High Reeper - Changes
04. Matt Pike - FX
05. Spirit Adrift - Supernaut
06. Green Lung - Snowblind
07. Whores - Cornucopia
08. Tony Reed - Laguna Sunrise
09. Haunt - St. Vitus Dance
10. Zakk Sabbath - Under the Sun
Over de achtergrond van deze (en ook andere) Black Sabbath-aanbiddende releases schreef ik een paar dagen geleden naar aanleiding van de Best Of Black Sabbath "redux" van het Amerikaanse Magnetic Eye Records. Daar vertelde ik ook al dat van Volume 4 een apart album zou verschijnen. Waarom juist dat album weet ik niet, en begrijp ik ook niet helemaal, aangezien het eigenlijk toch gaat om het vijftig-jarige jubileum van de eerste twee albums - Volume 4 is uit 1972.
Maar goed, dat vind ik gelukkig helemaal niet erg, want laat Vol. 4 nou mijn favoriete Sabbath-album uit de Ozzy-periode zijn. Natuurlijk, de eerste drie zijn klassiekers van formaat, maar Vol. 4 was op dat moment het zwaarste, donkerste, meest doomy album tot dan toe. Bovendien gaf het een eerste aanzet naar de psychedelica die op de opvolgers Sabbath Bloody Sabbath en vooral Sabotage verder uitgebouwd zou worden.
Evenals op het Best Of laat dit album behoorlijk uiteenlopende bands en interpretaties horen. Sludge, stoner en doom vormen de bovenliggende partijen, maar ook een ingetogen nummer als Changes krijgt een zeer eigenzinnige uitvoering. Opnieuw vind ik de puur muzikale interpretaties dik in orde, maar erger ik me zo af en toe aan de veel te rauwe hardcore / sludge-zang op een paar tracks. Ik weet het, dat hoort bij de betreffende band, maar het doet wat mij betreft afbreuk aan de hommage; en aan mijn luisterplezier.
Opener Wheels Of Confusion van Thou is daar meteen een goed voorbeeld van, net als Cornucopia door Whores. Precies twee van de drie nummers waar ik me het meest op verheugd had. Geweldige muziek, aan de composities kun je ook niks verpesten, maar die zang verpest veel voor mij. Jammer. Dan vind ik Tomorrow's Dream door de oudgediende stijl-genoten van the Obsessed al een stuk lekkerder klinken, een van de fijnere nummers van het album.
Het derde nummer waar ik naar uitkeek was afsluiter Under The Sun. Gelukkig is die track in veilige handen van Zakk Sabbath, dat daarmee een tweede hoogtepunt op deze Vol. 4 redux oplevert. Het blijft frappant hoe Zakk Wylde niet alleen de gitaarpartijen, maar ook de zang van Ozzy weet te benaderen. Ook Supernaut van Spirit Adrift kan op mijn goedkeuring rekenen. Daarnaast vind ik ook de invulling van de instrumentale intermezzo's FX (door High On Fire-opperhoofd Matt Pike) en Laguna Sunrise (door Mos Generator-baas Tony Reed) aangenaam bijzonder, verrassend gedaan.
Er valt ongetwijfeld genoeg te redetwisten over het nut van cover-compilaties. En als liefhebber van Black Sabbath zal er genoeg heiligschennis te constateren zijn. Toch kan juist een afwijkende kijk op de klassieke composities soms best verfrissend zijn. Ik vind zelf dat 1 van mijn favoriete albums aller tijden hier recht is gedaan.
